Selamlar. Bu hafta maalesef pek sevdiğim bir şeye denk gelemedim; dolayısıyla biraz vasat bir hafta oldu. Önümüzdeki hafta için şimdiden heyecanlandığım albümler var neyse ki. İyisiyle kötüsüyle (daha çok kötüsüyle) gözüme takılanlara geçelim hemen.
Ortalamanın üzerinde bir sludge metal grubu olarak bildiğim CROWN'ın yeni albümü ne sludge, ne de metal; ama sanırım geçtiğimiz hafta en çok dinlediğim albüm oldu. Ara ara endüstriyel tadları olsa da genel olarak gotik havalarda gezinen "The End of All Things" akla sık sık "One Second" ya da belki "Host" dönemi PARADISE LOST'u getiriyor ki ben bunda pek şikayet edilecek bir şey görmüyorum. Albüm çok sağlam açılıp ortalarında biraz tekdüzeleşse de sonlara doğru tekrar toparlıyor neyse ki. Dinlemeye oldukça değer.
MĀNBRYNE - Heilsweg: O udręce ciała i tułaczce duszy (bandcamp)
BLAZE OF PERDITION elemanlarının da çaldığı Polonyalı black metal grubu görünce atladım elbette üzerine ama beklentilerim fazla yüksek olduğu için midir nedir pek aradığımı bulamadım. Eğer yalnızca iyi yapılmış black metal arıyorsanız memnun kalırsınız büyük olasılıkla; ancak son yıllarda Polonya bizi biraz şımarttı sanırım. Oradan çıkan grupların önümüze getirdiği çarpıcılık burada sınırlı bir seviyede. Dinleyin; dinlerken sizi uzun soluklu hapsedecek bir şey ise beklemeyin derim.
Bir önceki albümü "Gnosis"i epeyce beğendiğim SAILLE (gerçi takibe alacak kadar beğenmemişim sanırım, tamamen tesadüfen denk geldim bu albüme) muazzam bir yaratıcılıkla V olarak isimlendirdiği bilin bakalım kaçıncı albümünde kendi belirlediği seviyeye pek ulaşamamış bence. Tekdüze bir melodik black metal albümü olmuş maalesef V. Bu arada bazen kendime soruyorum bültene dinlemeye değer bulmadığım albümleri de eklemeye devam edeyim mi diye - aslında pek istemiyorum ama her hafta dinleyebildiğim albüm sayısı zaten sınırlı olduğu için bunları da eklemezsem geriye çok az şey kalacak gibi geliyor. O ya da bu şekilde bir tercihiniz varsa Twitter'dan bana bildirirseniz sevinirim.
Öncelikle belirteyim ki bu albümün kapağı büyük olasılıkla hayatımda gördüğüm en kötü kapaklardan bir tanesi. İlk gördüğümde parodi zannedip kahkaha attım; ciddi olduğunu anladığımdan beri ise fiziksel olarak "cringe" yaşıyorum. Projenin adı da utanmazca Fransa'nın bir dönem yer altında kendine isim yapmış Kara Lejyonlar'ından aparma. Bunu bir kenara bırakırsak da ben bu albümü epeyce beğenmedim. Oldukça övüldüğünü gördüğüm için belki beğenen çıkar diye ekliyorum buraya da ama bana acı verdi her şeyiyle. Doğru dürüst LLN eseri dinlemek istiyorsanız AÄKON KËËTRËH dinleyin bence.
Evet, bu haftalık da bu kadar. Her zamanki gibi eğer ilgisini çekecek eşiniz dostunuz varsa iletmeyi, onlar da bültene kaydolana kadar kendilerini rahatsız etmeyi ihmal etmeyin. Hatta Twitter adresime de beklerim.
