Türkiye'nin fazlasıyla tatsız olduğu şu günlerde bültenin bu nüshasını yazsam mı, göndersem mi diye epeyce düşündüğümü itiraf etmem gerek. Bu tarz bir gündemin içindeyken, gündem ile alakasız en ufak bir şey bile ortaya koymaya kalkarken insanın kendine bu denli suçluluk içinde hissetmesi ne tuhaf; özellikle de asıl suçluluk duyması gerekenlerin bütün ar genlerini aldırmış gözükmelerini de düşününce.
Sonunda yine de bir şeyler yazmanın, yaratmaya çalışmanın iyi bir fikir olduğunda karar kıldım. Bir nebze de olsa pozitif bir iz bırakabilme ihtimali bencilce de olsa bir oyalanma, bir kaçış hissi veriyor insana. Binlerce kilometre öteden elimden gelen şey oldukça sınırlı ne de olsa. Ha, mesafe yalnızca birkaç kilometre olsaydı o zaman ne gelirdi, o da ayrı bir mesele.
Geçen nüshada zaten dinlemiş olma ihtimalinizin yüksek olduğu, anaakım albümler biraz çoğunlukta olmuştu ve daha az bilinen albümlerin keşfini sonradan telafi etmeye çalışma sözü vermiştim. Sanıyorum bu seferki sayı bu sözü tutmaya çalışmanın ilk adımı oldu. Umuyorum ki seveceğiniz bir şeyler çıkacaktır aşağıdaki albümlerden.
Melodik black metal çok bayıldığım bir tür değil. Gerçi zaten icra edeni de sanırım diğer black metal alt kollarına göre daha az sayıda. İyi örneklerinin arasında DARK FORTRESS gibilerini sayarken ismi çok geçmese de, NETHERBIRD de yıllardır istikrarlı bir şekilde daha çok melodik death metalde tecrübe etmeye alışık olduğumuz İsveç atmosferini müziğine yedirerek belli bir çizgiden sapmayan, iyi albümler ortaya koyuyor. „Arete“ gruba aşina olanların grubun biraz daha farklı şeyler denediğini görebileceği; ancak kalite olarak en iyi işleri olarak gördüğüm „Into The Vast Uncharted“la aşık atacak seviyede bir albüm. Black metal sevenlere değil de, melodik İsveç death metali sevenlere daha bir kolay tavsiye edebilirim sanırım. Yılın iyilerinden.
Bu defa direkt olarak black metal sevenlere tavsiye edeceğim bir albüm var. Gitgide black metal dünyasına daha fazla (ve daha iyi!) gruplarla dahil olan İsviçre'den bize seslenen LYKHAEON’un ikinci albümü „Opprobrium". Orta ve seri tempolu bölümleri içiçe geçiren; taramalarıyla kulak parçalayarak değil de, prodüksiyonun da yardımıyla bir mağaranın boğuk atmosferini yaratma güdüsüyle yola çıkmış gözüken grup, açık konuşmak gerekirse „Opprobrium“ ile harikalar yaratmış değil. Ortalamanın üzerinde rifler ve iyi bir davul performansı albümün büyük çoğunluğunu sürüklerken, bahsettiğim boğukluğun içinden fışkıran vahşi vokaller dinleyiciyi etkilemeyi başarıyor, evet; fakat akılda kalıcılığı ya da tekrar dinlenebilirliği (en azından benim için) çok yüksek olmadı. Yine de bir göz atın, belki sizi başka yerlerden de yakalar.
İşte yılın en iyi albümlerinden biri. Melodik black metali iyi yapan az grup var diye konuşuyorum (ve tam olarak bu kategoriye girer mi NIGHT CROWNED o da tartışılır belki) ama „Hädanfärd“ tokat gibi çarptı suratıma henüz ilk dinleyişten. İsveçli grup, hafifçe klavyeler ile de zenginleştirilmiş melodik death/black gibi bir müzik yapıyor ve bu tarzda uzun süredir dinlediğim en iyi albüme imza atmış. Özellikle WINTERSUN sevenlerin bayılacak çok şey bulacağı, ama metalinde melodikliği ucundan kıyısından da olsa seven herkesin de tekrara almakta beis görmeyeceği bir albüm „Hädanfärd“. Bolca kullanılan brutal, daha nadir kullanılan temiz vokaller, hem teknik hem duygu yönünden tertemiz gitar soloları, dinleyiciyi alıp sürükleyen beste yapılarıyla NIGHT CROWNED henüz ikinci uzunçaları ile birçok şeyi çözmüş gözüküyor. Beni bir tek rahatsız eden davul tonları oldu ama o kadar kusur olur diyor, üç evetle uğurluyorum.
Bu hafta hep böyle melodik işler denk gelmiş oldu ama WIZARDTHRONE’dan da bahsetmeden geçmek istemedim. Değişik türlerden esintiler de olsa da senfonik melodik death olarak adlandırabileceğimiz bir müzik yapıyor WIZARDTHRONE ve önümüzdeki albüm de henüz piyasaya sürdükleri ilk iş. Açık konuşmak gerekirse gavurun „over-the-top“ dediği türden bir müzik yapıyor adamlar - aşırı senfonik, aşırı melodik, coşkulu, uzay ve fantazi temalı kımıl kımıl bir iş. Zannediyorum ki bültenin hedef kitlesindeki ekstrem metalcilerin de çok ayılıp bayılacağı bir iş olmayacak ve buradaki müziği fazla renkli bulur çoğu okuyucu. Yine de buralara taşımak istedim çünkü öyle bir anda dinlemiş bulundum ki albümü, normalde burun kıvırıp kapatacakken bir yandan dinler bir yandan hoppidi hoppidi gaza gelir buldum kendimi ve bir şekilde bende bir iz bıraktı. Yaşı genç, metale tam düşmemiş ama melodik şeyler biraz da hoşuna giden yeğeniniz varsa dinletin bir şekilde, yavaş yavaş itliğin dozunu arttırırsınız sonra.
HINSIDES - Under Betlehems brinnande stjärna (bandcamp)
Melodikliği falan bir kenara bırakıp kazımaya buyuralım artık. Yalnızca black metal albümü yazıp durmayayım diye aktif çaba gösterirken, birkaç nüshadır sağından solundan pislik akan köpeklik müziğini fazla ihmal ettiğimi fark ettim, bunu bir şekilde düzeltmek gerekiyor. „Beytüllahim’in yanan yıldızının altında" adındaki albümümüz İsveçli bu tek kişilik projenin ilk albümü. Yarım saatin altındaki süresi ve çiğ kara metalden beklenecek derecede kulakları tırmalayan gitar tonlarıyla amatör ruhu sonuna kadar yaşatırken, o ruhu bozacak kadar ön plana çıkmamasına rağmen ayarında kullanımıyla şarkıların tek boyutlu çınlamasını engelleyen bas kullanımıyla da aslında işini bilen bir müzisyen tarafından ortaya çıkartıldığı belli oluyor albümün. Daha önceden bültende yer verdiğim diğer çiğ black albümleri kadar üst seviye bulmadım ama bu tarz bir prodüksiyondan rahatsız olmayacak, türün meraklısı dinleyiciler için yine de iyi bir tecrübe olacaktır.
INTERLOPER - Search Party
BETWEEN THE BURIED AND ME’nin „Colors“ı hayatının albümlerinden birisi olan bir dinleyici olarak progressive ve metalcore kelimelerini yan yana görünce ister istemez kalp ritmim biraz yerinden oynuyor. „Search Party“nin türü olarak da bunları görünce Road Runner görmüş Coyote gibi üzerine atladım. Tam olarak o tarz albüm eksikliğimi kaşımadı ise de, epeyce sağlam bir albüm buldum karşımda. INTERLOPER metalcore’u progresif bir şekilde icra etmektense, söz konusu iki türü biraz ayrı ayrı ele almış gibi bir izlenim bırakıyor. Her şey her zaman çok düzenli bir şekilde işlemiyor ama progresif metalin mastürbatif olmayan tarafını seviyorsanız da, metalcore'un biraz daha melodik tarafını seviyorsanız da gayet tatmin olacağınız şeyler dönüyor „Search Party"de. Henüz ilk albümünden Nuclear Blast’i arkasına alan grup bu müziğin gerektirdiği pırıl pırıl prodüksiyon ile müziğinin bilhassa progresif tarafını çok iyi parlatmayı başarmış. Özellikle vokaller (melodiler açısından daha yaratıcı olabilecek olsa da) çok iyi tınlıyor. Takibe alınası bir proje gibi gözüküyor şimdilik INTERLOPER, bakalım devamını nasıl getirecekler.
Bu haftanın aşırı kötü isimli grubu VOMIT RITUAL, ilk albümüyle bize Amerika’dan sesleniyor. Karartılmış bir death metal olarak tanımlayabileceğimiz grup, bana zaman zaman (özellikle açılış parçasında) sludge tatları bile verdi. Bu türlemelerden tahmin edebileceğiniz üzere oldukça rif tabanlı yürüyen bir müziği var VOMIT RITUAL’ın ve bunun üzerine bir de gerçekten ölümcül bir atmosfer koyup müziklerini yoğunlaştırdıkça yoğunlaştırmışlar. Süreleri çok uzun bile olmayan şarkılarında bazı pasajların bir türlü bitmek bilmemesi bir eksik; ama iyice övmek istersek bunu da o atmosferi yaratan enstrümanlardan biri olarak görüp geçiştirebiliriz belki. Son olarak da, herhangi bir plak şirketiyle çalışmayıp da kendi başlarına bir şeyler yapmaya çalıştıkları için çok bir şey söylemek istemiyorum ama KUSMA AYİNİ grubumuzun elemanlarının kendilerine seçtikleri mahlaslar da SexGoat Sodomizer, Ominous Carnality ve Sado Chaos. E ama yani.
Evet, bu haftalık da bu kadar. Her zamanki gibi eğer ilgisini çekecek eşiniz dostunuz varsa iletmeyi, onlar da bültene kaydolana kadar kendilerini rahatsız etmeyi ihmal etmeyin. Hatta Twitter adresime de beklerim.
