We mogen weer naar de kerk, nee niet alleen omdat er geen Corona maatregelen meer zijn maar ook omdat we graag in Luctor komen, waar we voorheen vaak vonden dat we 'moesten' willen we nu meestal graag.
We zijn alweer ruim een haar verder na ons vorige bericht waarin we vertelden dat we van gemeente gingen wisselen. In januari was het in verband met werk en andere afspraken nog niet zo makkelijk om de diensten fysiek te bezoeken dus uiteindelijk zijn we vanaf februari de diensten in Luctor gaan bezoeken.
In het begin moesten we ons nog aanmelden in verband met de toen nog geldende Corona maatregelen en het aantal bezoekers in de kerk was ook nog beperkt. Door het kleine aantal en de min of meer vaste plaatsen leerden we al snel wat mensen een beetje kennen al was dat maar van gezicht en een groet voor of na de dienst.
De kinderen zijn vanaf het begin enthousiast en wij net zo goed. Hoewel we ons echt hadden voorgenomen om ten minste een jaar te nemen om te wennen voor we definitief een beslissing maakten zijn we er eigenlijk al lang uit, 1 we gaan hoe dan ook niet meer terug naar Hervormd en 2 we weten eigenlijk ook wel zeker dat we in Luctor blijven. Op enkele trouwdiensten na zijn we ook niet meer in Hervormd Oldebroek geweest en we hebben het ook niet gemist. Dat zegt niet zoveel over die gemeente maar veel meer over ons en over hoe wij ons nu op ons plek voelen in Luctor.
Geen kerk is perfect en dat wisten we beide al lang en die hoop hadden we ook niet toen we naar Luctor gingen. Het gevoel waarmee we de kerk uitstappen na een dienst was bij Hervormd denk ik iets stabieler, met minder pieken en dalen in wat we van de dienst vonden. Nu wisselt dit iets meer maar de pieken overheersen voorlopig en mogelijk daardoor valt een dienst ons ook wel eens extra tegen als het ons wat minder aanspreekt. Dat zegt niet zo zeer iets over de dienst of de inhoud maar meer over hoe het ons aanspreekt of niet.
Door de eerste maanden heen zijn we door veel mensen aangesproken, het is fijn om opgemerkt te worden als ‘nieuw’ en zo een praatje te maken. Helaas zijn we natuurlijk de meeste namen al weer vergeten.
We hebben aan diverse activiteiten deelgenomen en bijgedragen om mensen te leren kennen en om te laten zien dat wij betrokken willen zijn en mee willen doen. We hebben geholpen met de bazaar in het voorjaar, Daniëlle staat inmiddels in het oppas rooster, we bezoeken vrij trouw de kring en Jasper wordt ingewerkt bij het geluid.
We hadden misschien iets te hoge verwachtingen over de betrokkenheid van de hele gemeente, het blijkt dat ook hier er een beperkte kern is die echt betrokken is en aan bijna alles mee doet en dat er daarnaast ook veel mensen zijn die je alleen zondags ziet of zelfs dat niet. Het voordeel is wel dat het totaal van de gemeente iets kleiner is en er dus een relatief groter deel toch wel betrokken is.
Ook lijkt het alsof (ook) hier Corona wel zijn sporen achterlaat, van wat we horen zijn er toch ook aardig wat mensen die voor Corona regelmatig de diensten bezochten en nu niet of nauwelijks nog gezien worden. De eerste tijd nadat de Corona maatregelen opgeheven waren was het vaak nog steeds wel rustig in de kerk maar nu zit het op een gemiddelde zondag wel weer aardig gevuld.
We wisten wel dat er vanuit Luctor mensen uitgezonden waren/zijn in de zending maar niet dat het er zo veel waren en dat die echt volledig vanuit Luctor ondersteund worden. Voor iedere zendeling, echtpaar of gezin is er een aparte thuisfont groep met gemeenteleden en eventueel anderen van buitenaf. Daarnaast zijn er regelmatig zendingsdiensten waarin indien mogelijk de zendelingen zelf vertellen over hun werk. Bij onze kring is er ook al 2x een zendeling geweest die invulling gaf aan de avond. Op deze manier ben je als hele gemeente heel direct betrokken op het werk wat ze doen, hier in Nederland of ver daarbuiten. Het is mooi om te zien hoe de gemeente ook financieel zo betrokken is dat dit op deze manier kan bestaan.
Een verschil wat ons opvalt is dat het voelt alsof een gemiddelde luctoriaan niet denk dat Luctor de beste/betere kerk is. Veel mensen zijn enthousiast over de gemeente, of ze er nu zijn opgegroeid of er 'pas' een aantal jaar komen maar daar zit geen waardeoordeel in. Wij waarderen dat en zien dat zeker ook op deze manier, een kerk/gemeente moet bij jou passen en andersom maar dat zegt niks over goed of beter. Dit wordt ook zichtbaar in de samenwerking die wordt gezicht met andere gemeenten en de openheid naar anderen van buiten de gemeente. Verder waarderen we de kwaliteit die wordt nagestreefd, los van de boodschap probeert men een goed geheel neer te zetten in de diensten waarin er nog steeds veel vrijheid is maar het zeker niet ongeorganiseerd is.
De kring is nog wel iets wat heel anders is dan wij vooraf hadden verwacht/bedacht, hier willen wij misschien ook nog wel iets ander voor/naast maar dat gunnen we nog even tijd. Wij zoeken hierin in een kleine kring meer diepgang en betrokkenheid op elkaar, op persoonlijk en geloofs gebied.
Los van de kerk is Daniëlle een moederkring gestart met 5 moeder uit de buurt met kinderen in zelfde leeftijden als onze jongens en iets ouder. Het is goed om ervaringen te delen over het opvoeden en de rol van geloof hierin. Daarnaast leert het ook dat er geen beste of 1 goede manier is om met de kinderen om te gaan. het geeft leuke inzichten en ideeën maar leert je ook waarderen hoe we dingen zelfs aanpakken.
Verder hebben we de podcast serie Kerk en ik gevold het afgelopen anderhalf jaar. En hoewel we lang niet alles het zelfde beleven als presentator Elbert zijn ook heel veel herkenbare dingen voorbij gekomen. We zijn er ook achter gekomen dat we echt Millennials zijn en dat geeft soms leuk inzicht waarom wij dingen beleven en bekijken zoals wij doen. Mocht je geloof en de kerk nu een boeiend onderwerp vinden dan het luisteren van deze serie zeker aan te raden.
Wij hebben ons plekje dus wel gevonden en willen blijven investeren om nog meer thuis te worden in Luctor. Komend jaar gaan we voor ons zelf bedenken hoe een kring er voor ons uit zou mogen zien en eens proberen dit vorm te geven, dat hoeft overigens niet aan Luctor gelinkt te zijn voor ons.
We zijn alweer ruim een haar verder na ons vorige bericht waarin we vertelden dat we van gemeente gingen wisselen. In januari was het in verband met werk en andere afspraken nog niet zo makkelijk om de diensten fysiek te bezoeken dus uiteindelijk zijn we vanaf februari de diensten in Luctor gaan bezoeken.
In het begin moesten we ons nog aanmelden in verband met de toen nog geldende Corona maatregelen en het aantal bezoekers in de kerk was ook nog beperkt. Door het kleine aantal en de min of meer vaste plaatsen leerden we al snel wat mensen een beetje kennen al was dat maar van gezicht en een groet voor of na de dienst.
De kinderen zijn vanaf het begin enthousiast en wij net zo goed. Hoewel we ons echt hadden voorgenomen om ten minste een jaar te nemen om te wennen voor we definitief een beslissing maakten zijn we er eigenlijk al lang uit, 1 we gaan hoe dan ook niet meer terug naar Hervormd en 2 we weten eigenlijk ook wel zeker dat we in Luctor blijven. Op enkele trouwdiensten na zijn we ook niet meer in Hervormd Oldebroek geweest en we hebben het ook niet gemist. Dat zegt niet zoveel over die gemeente maar veel meer over ons en over hoe wij ons nu op ons plek voelen in Luctor.
Geen kerk is perfect en dat wisten we beide al lang en die hoop hadden we ook niet toen we naar Luctor gingen. Het gevoel waarmee we de kerk uitstappen na een dienst was bij Hervormd denk ik iets stabieler, met minder pieken en dalen in wat we van de dienst vonden. Nu wisselt dit iets meer maar de pieken overheersen voorlopig en mogelijk daardoor valt een dienst ons ook wel eens extra tegen als het ons wat minder aanspreekt. Dat zegt niet zo zeer iets over de dienst of de inhoud maar meer over hoe het ons aanspreekt of niet.
Door de eerste maanden heen zijn we door veel mensen aangesproken, het is fijn om opgemerkt te worden als ‘nieuw’ en zo een praatje te maken. Helaas zijn we natuurlijk de meeste namen al weer vergeten.
We hebben aan diverse activiteiten deelgenomen en bijgedragen om mensen te leren kennen en om te laten zien dat wij betrokken willen zijn en mee willen doen. We hebben geholpen met de bazaar in het voorjaar, Daniëlle staat inmiddels in het oppas rooster, we bezoeken vrij trouw de kring en Jasper wordt ingewerkt bij het geluid.
We hadden misschien iets te hoge verwachtingen over de betrokkenheid van de hele gemeente, het blijkt dat ook hier er een beperkte kern is die echt betrokken is en aan bijna alles mee doet en dat er daarnaast ook veel mensen zijn die je alleen zondags ziet of zelfs dat niet. Het voordeel is wel dat het totaal van de gemeente iets kleiner is en er dus een relatief groter deel toch wel betrokken is.
Ook lijkt het alsof (ook) hier Corona wel zijn sporen achterlaat, van wat we horen zijn er toch ook aardig wat mensen die voor Corona regelmatig de diensten bezochten en nu niet of nauwelijks nog gezien worden. De eerste tijd nadat de Corona maatregelen opgeheven waren was het vaak nog steeds wel rustig in de kerk maar nu zit het op een gemiddelde zondag wel weer aardig gevuld.
We wisten wel dat er vanuit Luctor mensen uitgezonden waren/zijn in de zending maar niet dat het er zo veel waren en dat die echt volledig vanuit Luctor ondersteund worden. Voor iedere zendeling, echtpaar of gezin is er een aparte thuisfont groep met gemeenteleden en eventueel anderen van buitenaf. Daarnaast zijn er regelmatig zendingsdiensten waarin indien mogelijk de zendelingen zelf vertellen over hun werk. Bij onze kring is er ook al 2x een zendeling geweest die invulling gaf aan de avond. Op deze manier ben je als hele gemeente heel direct betrokken op het werk wat ze doen, hier in Nederland of ver daarbuiten. Het is mooi om te zien hoe de gemeente ook financieel zo betrokken is dat dit op deze manier kan bestaan.
Een verschil wat ons opvalt is dat het voelt alsof een gemiddelde luctoriaan niet denk dat Luctor de beste/betere kerk is. Veel mensen zijn enthousiast over de gemeente, of ze er nu zijn opgegroeid of er 'pas' een aantal jaar komen maar daar zit geen waardeoordeel in. Wij waarderen dat en zien dat zeker ook op deze manier, een kerk/gemeente moet bij jou passen en andersom maar dat zegt niks over goed of beter. Dit wordt ook zichtbaar in de samenwerking die wordt gezicht met andere gemeenten en de openheid naar anderen van buiten de gemeente. Verder waarderen we de kwaliteit die wordt nagestreefd, los van de boodschap probeert men een goed geheel neer te zetten in de diensten waarin er nog steeds veel vrijheid is maar het zeker niet ongeorganiseerd is.
De kring is nog wel iets wat heel anders is dan wij vooraf hadden verwacht/bedacht, hier willen wij misschien ook nog wel iets ander voor/naast maar dat gunnen we nog even tijd. Wij zoeken hierin in een kleine kring meer diepgang en betrokkenheid op elkaar, op persoonlijk en geloofs gebied.
Los van de kerk is Daniëlle een moederkring gestart met 5 moeder uit de buurt met kinderen in zelfde leeftijden als onze jongens en iets ouder. Het is goed om ervaringen te delen over het opvoeden en de rol van geloof hierin. Daarnaast leert het ook dat er geen beste of 1 goede manier is om met de kinderen om te gaan. het geeft leuke inzichten en ideeën maar leert je ook waarderen hoe we dingen zelfs aanpakken.
Verder hebben we de podcast serie Kerk en ik gevold het afgelopen anderhalf jaar. En hoewel we lang niet alles het zelfde beleven als presentator Elbert zijn ook heel veel herkenbare dingen voorbij gekomen. We zijn er ook achter gekomen dat we echt Millennials zijn en dat geeft soms leuk inzicht waarom wij dingen beleven en bekijken zoals wij doen. Mocht je geloof en de kerk nu een boeiend onderwerp vinden dan het luisteren van deze serie zeker aan te raden.
Wij hebben ons plekje dus wel gevonden en willen blijven investeren om nog meer thuis te worden in Luctor. Komend jaar gaan we voor ons zelf bedenken hoe een kring er voor ons uit zou mogen zien en eens proberen dit vorm te geven, dat hoeft overigens niet aan Luctor gelinkt te zijn voor ons.