Voor de mensen die zich afvroegen: Goh, Martijn zou toch een boek maken over Starten met Obsidian? Hoe staat het ermee?
Ik had ontzettend veel plezier nadat ik het vorige artikel hierover online zette op 10 maart, net voor de 2e PKM Summit. Ik vermoedde toen al dat ik een hoop nieuwe dingen zou opsteken over Obsidian, waar ik — samen met de hulp van AI — een boek over ging schrijven: Starten met Obsidian.
Ik sloot af met deze zinnen:
Ik zit nu op 17.000 woorden. Ik schat in dat ik nog drie keer vier uur nodig heb voor verbeterlagen. Daarna ga ik aan de slag met een goede redacteur en tegenlezers.
Maandag 10 maart, 11.30: stop de tijd. Ik sprak net uitgever Bob van Duuren, die wil dat het boek voor de zomervakantie in de winkel ligt. Bizar! Mooie tijden 💪
Stop de tijd bleek in de praktijk ook: stoppen met verder schrijven 🤣
Ik had dermate veel vertrouwen in de kennis die ik nog zou opdoen over hoe je Obsidian aan beginners uitlegt, en in de nieuwe schrijfvaardigheden die ik zou opdoen in combinatie met de razendsnelle ontwikkelingen rond AI, dat ik me niet al te veel zorgen maakte over de deadline.
En poeh… al die mensen die ik sprak — door de telefoon, in één-op-één-sessies en tijdens de diverse sessies die ik gaf — leerden me een hoop over hoe je Obsidian, dat je dwingt om anders naar informatie te kijken, op een begrijpelijke manier uitlegt.
Maar toen kwam die deadline steeds dichterbij. En hij verliep bijna.
Maar toen kwam die deadline steeds dichterbij. En hij verliep bijna.
Met hulp van Claude (na ChatGPT) wist ik vrij snel van 17.000 naar 45.000 woorden te gaan. (Heel veel vragen stellen en het stapsgewijs iteratief uitbreiden.)
En om de uitgever toch te laten zien (sorry Bob) dat ik serieus van plan was dit boek snel af te maken, stuurde ik het op. Met de opmerking: “Ik ben er nog niet helemaal tevreden over.”
Bob reageerde lief, vaderlijk doch beslist: “Ja, doei Martijn. Dat is natuurlijk niet de bedoeling zo. Nu moet ik het boek uitstellen.” Maar dat vond ik ook weer zo wat.
Dus ik zette afgelopen week elke dag de wekker om 05.00 en begon met het herschrijven van elk hoofdstuk. En ik verbaasde me voor de tweede keer over AI in dit schrijfproces. Ik zeg het wel vaker bij optredens: de mix mens + AI maakt alles uit.
En omdat ik veel blogs en artikelen paraat heb, en goed weet wat ik op welke manier wil vertellen, kan ik op sommige terreinen ontzettend veel creëren met AI.
En omdat ik veel blogs en artikelen paraat heb, en goed weet wat ik op welke manier wil vertellen, kan ik op sommige terreinen ontzettend veel creëren met AI.
Ik herschreef in nog geen week het halve boek. Tot mijn eigen verbazing. In Martijn-taal, met Martijn-kennis en Martijn-voorbeelden. Dat was elke dag een paar uur diep geconcentreerd werk. Noeste arbeid en stug doorzetten.
Met hulp van veel vragen aan de AI-tool Claude — voor hulp met structuur en het ontdekken van wat er nog mist en of de volgorde logisch is — voelde ik me ineens erg senang met mijn eigen boek.
Met hulp van veel vragen aan de AI-tool Claude — voor hulp met structuur en het ontdekken van wat er nog mist en of de volgorde logisch is — voelde ik me ineens erg senang met mijn eigen boek.
Ik stuurde dagelijks de output naar de uitgever, die er blij mee was. En naast hem ook een paar meelezers. Elke dag volgde het volgende hoofdstuk. Nooit Af (een enorm succes) overschreed de deadline met meer dan een jaar. Zo bezien valt deze van maximaal twee weken best mee.
En is er deze zomer een mooi boek: Starten met Obsidian — met alle handige tips die je als beginner nodig hebt om ermee te starten.
Ik ben onder de indruk van AI als schrijfmaatje, vooral bij een praktisch boek met instructie.
Voor mijn volgende boek ❤️ Managen met Liefde blijf ik uit de buurt van AI. Omdat het een heel ander boek wordt. Behalve dan voor spelling en grammaticafouten.
Want AI is toch de aardigste en snelste taaljuf die ik ooit had!
Want AI is toch de aardigste en snelste taaljuf die ik ooit had!
