Het gebeurt me niet vaak dat een nieuw stuk werkgereedschap mij tijd en ruimte doet vergeten. En eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht van dit fijne stukje software dat Apple vorige week cadeau deed aan alle iOS en macOS-gebruikers. Ik was er zeker heel nieuwsgierig naar sinds de aankondiging ervan tijdens WWDC2022. Zou Apple weer een tool als Miro hebben ge-Sherlocked? Ik was er niet meer mee bezig sindsdien.
Ik schreef al eerder tijdens mijn ontdekkingstocht van Miro dat we tijdens werken met computers ons ruimtelijk-visueel geheugen nauwelijks slim inzetten. Jammer dat we zo'n krachtig stuk van ons brein ontzien door de beperkingen van het overgrote deel van de software die we elke dag gebruiken. Dat is jammer en niet nodig.
Miro vulde op dat punt een belangrijke leemte in. Ineens kon ik snel alle foto's met actionables, geheugensteuntjes en researchmateriaal op een bijna oneindig bureaublad gooien, en snel naar behoefte ordenen, herordenen, vergroten, verkleinen en voorzien van commentaar en snelle gedachten. Precies waar ik een computer het liefste voor gebruik. Als de frictieverkleiner voor denkprocessen. Voor het hebben van overzicht en het leggen van verbanden. Allemaal aspecten waar de document georiënteerde office-suites het doorgaans laten afweten.
Waar Miro eigenlijk een samenwerktool voor online werken en brainstormen met groepen is, probeerde ik fanatiek en gretig uit wat er zou gebeuren als je dat helemaal voor jezelf zou gebruiken. Mooi gereedschap en zeker sterk spul. Maar voor mij waren er twee elementen waarin Miro wat tekort schoot. De ervaring op de iPhone schiet flink tekort, en het lokaal offline kunnen werken ermee viel tegen en vertraagde me.
Geheel toevallig was ik kort voordat Freeform gelanceerd werd op zoek naar een manier om alle papieren kranten de deur uit te gooien. Ik kwam uit bij de 12,9 inch iPad Pro. In combinatie met de geweldige hoes van Zugu en de Apple Pencil 2 bleek dit onverwacht een killer-combinatie voor werken met Freeform. Een goede hoes/standaard maakt nogal wat uit in het dagelijks gebruik. Daarnaast maakt de manier waarop je snel bij de pen kan die ook draadloos wordt opgeladen ook nogal uit. Het maakte afgelopen weken dat ik mijn laptop nóg minder gebruikte dan ik al deed.
Mijn hele manier van het vangen van brokjes informatie via foto's en screenshots is in een paar dagen enorm toegenomen. Een Miro-achtige toepassing op een razendsnelle iPad plús de combinatie met een digitale pen komt heel dicht bij Minority-Report interfaces. Snel en extreem flexibel. Flink frictie-verkleinend.
De vaste plek die Freeform in enkele dagen in mijn digitale gereedschapskoffer heeft verworven is die van een schetsboek voor ideeën en gedachten. Ik heb geen ervaring met tekenen en schilderen, maar ik stel me zo voor dat die eerst op een leeg canvas wat schetsen en strepen, en daarna laag voor laag van alles toevoegen, veranderen en weghalen. Dat is precies het gevoel dat ik nu heb bij het vormen van mijn gedachten op een canvas met een pen met plaatjes en tekst erbij. Overigens kun je er ook linkjes, documenten en videos in kwijt, maar daar had ik nog geen toepassing voor mezelf in gevonden..
Doordat Freeform een native Apple-app is die razendsnel en stabiel synchroniseert met al mijn apparaten is de hele gebruikservaring één die ik niet eerder in werken met digitale apparaten tegenkwam. En dan te bedenken dat er vast nog een hoop slimme en handige functies bijkomen, en er zeker een AR/VR toepassing van Apple aan zit te komende jaren. Voor mijn PKM-Systeem ben ik onverminderd enthousiast over Obsidian, net als miljoenen anderen. Freeform zie ik als het visuele voorportaal van informatie dat uiteindelijk in Obsidian terechtkomt, daar waar Drafts die functie vervult voor tekstuele informatie.
Op de Digitale Fitheid Community (het lidmaatschap is gratis) zal ik er de komende tijd met andere enthousiastelingen over uitwisselen..