Shirine Moerkerken schreef een prachtboek over het eren van conflicten. En het gebruiken ervan.
Deze zinnen kwam ik tegen in de executive samenvatting van Managementboek:
Antwoorden op complexe maatschappelijke vraagstukken worden meer en meer gezocht over de grenzen van individuele organisaties heen. Keer op keer blijkt het echter lastig om écht
samen te werken: betrokkenen hebben verschillende belangen, verschillende perspectieven, en spreken verschillende talen. De kunst is dan om die verschillen expliciet make en meerdere spelers en opvattingen naast elkaar te laten bestaan. Zulk samen verschillen is niet alleen een kwestie van moed en kracht, maar ook van methodische precisie en oefening.
Wat mij betreft precies waar het hem wringt in politiek Den Haag en de regering in het bijzonder. Alles rondom Covid is een complex vraagstuk. En ambigue. Dit boek bevat goede aanknopingspunten voor een ander handelingsperspectief. Heel nuttig voor de regering, en zeker ook voor de volgende.
Of het nu gaat om kansen bieden aan kinderen, een pandemie trotseren, terroristische aanslagen voorkomen of een duurzame samenleving opbouwen: het zijn allemaal complexe vraagstukken die een beroep doen op samenwerking tussen mensen, organisaties en regeringen.
Zulke maatschappelijke opgaven vragen om meervoudig, interdisciplinair én conflicterend handelen door en tussen partijen. 'Alle neuzen dezelfde kant op' klinkt comfortabel maar daarmee kunnen we maar één kant op. Om echt in beweging te komen, hebben we álle perspectieven en belangen nodig.
Conflicten ervaren we vaak als een probleem. De oplossing zoeken we dan in conflict hanteren, beheersen, of zelfs vermijden. Maar de interventiekunde leert on juist dat conflict onvermijdelijk en zelfs essentieel is: we hoeven het niet te schuwen, maar we moeten wel leren het functioneel te maken.
0m conflict functioneel te maken is naast moed vooral ok methodische precisie nodig. Want dat is de enige manier om uit te vinden wat er in en specifieke situatie speelt en hoe we kunnen werken met wat we aantreffen. Bij het inzetten van functioneel conflict is het zaak ethisch te blijven handelen. Niet vanuit een absolute ethiek maar vanuit een contextuele.
Voor alle lezers die invloed hebben op de mensen in het Haagse: willen jullie dit boek onder de aandacht brengen? Het zou een hoop onnodig gedoe en leed kunnen besparen.