Lieve zeer gewaardeerde lezer van mijn weekberichten.

Ik ben ontzettend blij met een ieder die mijn weekberichten leest, en ben dol op de feedback die ik erop krijg.
De weekberichten bevatten in vogelvlucht mijn belevenissen, inzichten en overpeinzingen van de week ervoor.

Naarmate ik wat meer in specifieke hoeken duik, die voor sommige lezers wat te technisch zijn (hoi mama) krijg ik wat meer berichtjes van lezers die dat jammer vinden omdat ze termen tegenkomen die ze niet kennen, snappen of willen snappen.

Mezelf censureren of inhouden lijkt me een stap te ver gaan, dus ik bedacht een elegante tussenoplossing:

Op deze pagina ga ik begrippen waarvan mensen aangeven ze niet te snappen of kennen proberen te duiden. Onderaan mijn weekberichten komt een link waar je het woord dat je niet snapt kunt aanmelden voor toelichting (kan ook anoniem).

Ik heb geen idee of het wat oplost, maar ik vind het leuk om dit zo aan te pakken!

Een paradigma is als een onzichtbare bril waardoor je de wereld bekijkt. Het bestaat uit je aannames, overtuigingen en vanzelfsprekendheden, waardoor je denkt dat de werkelijkheid nu eenmaal zo ís.
Pas als er iets onverwachts gebeurt, nieuwe kennis opduikt of iemand buiten de lijntjes kleurt, zie je dat die bril niet de enige is. Een paradigma verschuift dus niet zomaar; het kantelt wanneer de realiteit je dwingt om anders te kijken.

En precies daarom duikt het woord vaak op in mijn werk: ik opereer zelden binnen de lijntjes van het bestaande, maar richt me juist op het kantelen van complete speelvelden, waar zo’n verschuiving van bril geen bijzaak is, maar de kern van de zaak.