Een paar weken geleden schreef ik over mijn eerste ervaringen met een krachtig stuk werkgereedschap. Met wat hulp en vooral veel klooien beginnen de voordelen van dit gereedschap zich duidelijk af te tekenen. Per dag wordt mijn Persoonlijk Kennis Management Systeem (PKM) krachtiger.

Zoals ik momenteel vaak in mijn presentaties en adviezen uitleg: van de 10 beste eigenschappen van een stuk digitaal werkgereedschap zouden nummer 1 tot en met 9 snelheid moeten zijn. Een tool die traag is in het gebruik pak je in de praktijk niet vaak genoeg op. En dan maakt het daarna minder uit hoe goed de tool is, als het gedoe of frictie oplevert en je gebruikt het niet vaak of snel heb je er minder aan. Die frictie is meestal het eerste waar ik naar kijken bij nieuw werkgereedschap.

Wat ik in toenemende mate merk, is dat als ik mobiel niet snel bij mijn data kan om iets op te slaan of terug te vinden en te delen, ik de tool als fors minder bruikbaar ervaar. Op deze punten doet Obsidian het uitmuntend.

Waar ik na meer dan tien jaar Evernote en andere PKM-tools nooit zo bij stil gestaan had, was het aspect van controle over mijn eigen data. Obsidian is heel slim opgebouwd als een soort placeholder voor losse "notities" die als mini-tekstbestandjes in Markdown op je eigen harde schijf wonen. Niets is op een computer zo snel als tektbestanden met louter tekst en cijfers. Wat Obsidian slim doet, is een afbeelding niet in een tektbestand bewaren (waardoor het bestand groter en trager wordt) maar een verwijzing naar die afbeelding bewaren in dezelfde map.

Door een slim, universeel (door John Gruber en Aaron Schwartz)  bedacht tekstformaat genaamd Markdown te gebruiken, weten andere programma's precies hoe ze die tekst moeten weergeven, inclusief het plaatje.

Wat het slimme is van Obsidian is dat het programma een slimme 'laag' legt over die potentieel (zeker in mijn geval) enorme laag mini-tekstbestanden en afbeeldingen. Wat dat oplevert is een uiterst slimme interface, versterkt door allemaal plugins gemaakt door een steeds groter wordende community.  Wat het voordeel daarvan is, is dat niet een duur of groot team bezig is met het verbeteren van een stuk werkgereedschap, maar dat er duizenden mensen creatief aan sleutelen.

Al weer jaren geleden werd ik geïnterviewd voor de KNVI-documentaire 'Alles is informatie' In feite komen alle gedachten daaruit samen in deze tool. Sinds een paar weken beschouw ik bijna alles wat er langs komt als een brokje informatie, die snel zijn plekje vind in mijn uitdijend universum van brokjes tekst. Boeken, artikelen, contacten, ontmoetingen, uitjes, etentjes, health-logs, projecten, recepten, films, series, podcasts enzovoorts. Veel van die data had ik al eerder vergaard en in Obsidian geïmporteerd.

Het briljante aan Obsidian is dat elk unieke tekstbestandje of afbeelding oneindig kan worden hergebruikt. Over snelheid gesproken....  Als een item, object of persoon al voorkomt als een tekstbestandje, kan ik volstaan naar een verwijzing er naar.  Een taak als bellen met Mark Meinema ziet er dan uit als: [[📞 Bellen met]] [[Mark Meinema]]. Door die blokhaken weet Obsidian dat ik verwijs naar 2 deelverzamelingen, namelijk de bel-lijst en de tekstfile genaamd Mark Meinema. En doordat het bestand doorgaans een datum bevat kan ik makkelijk zien op welke dag dat was en er op filteren.

Een deel van de magie van Obsidian zit hem in de krachtige mogelijkheden om die verzameling kleine losse tekst bestanden te bevragen door middel van queries, slimme op programmeer-taal lijkende vragen. Normaal zou ik op dit punt zijn afgehaakt, maar gelukkig won mijn nieuwsgierigheid en verlangen het van de weerstand en onzekerheid.  Zo'n query ziet er bijvoorbeeld als volgt uit:

```oql
name: Folder 1
query: "'/"
template: "list" # Renders to a list with notes linked
sort: 'random' # Render the list in a random order
limit: 20 # Limit it to the first 20
```

Tjah. Ehm..... Wat staat daar nou precies en hoe werkt dat?

Deze werd gemaakt door Joost Plattel, en doet iets slims. Iets waar ik dagelijks plezier van heb. Hij vertelt Obsidian dat in de hoofdmap van files op de harde schijf (daar staat de / voor) er 20 willekeurige informatiebrokjes getoond moeten worden. En elke keer als ik naar het bestandje Random ga (die in Obsidian in mijn favorietenlijst staat) laat ie weer 20 andere brokjes uit mijn verzameling zien. Zo 'wandel' ik dagelijks even een paar keer door mijn hele leven en leg ik associaties die ik anders nooit zou hebben.

Een andere query die me veel oplevert is deze:

```oql
name: "Komende optredens"
query: { $and: [{ "content": "'#optreden/bevestigd" }, { "title": "!1- !Optredens" }] } 
template: "list"
format: "{name}: {count}"
badge: false

```

Elke aanvraag voor een optreden bewaar ik via Obsidian in een los tekstbestandje. Met een simpele hotkey roep ik daar een template voor op, waar ik snel en makkelijk alle informatie in kan plakken. Het tekst bestandje heeft dit format: 🎤 Optreden 25 okt 2021 Mi Utrecht Bedrijf X.

In dat bestandje zet ik een 'tag': #optreden/bevestigd" waardoor de query hierboven alleen de komende lezingen laat zien. Ik heb ook nog andere tags, #optreden/optie, #optreden/verplaatst, #optreden/gegeven enz.

Door meerdere queries op één pagina te plaatsen en per query de tag aan te passen zie ik in één oogopslag de status van alle optredens, netjes gesorteerd op status. Dit is echt veel simpeler dan het lijkt. Met een paar simpele queries als bovenstaand kom je een heel eind.

In dit geweldige stuk van Nick Seitz kun je lezen waarom het echt loont om zelf te gaan klooien en af en toe om hulp te vragen.

Een van de plugins die me deed verlangen naar Obsidian was deze, Workspaces.

Deze plugin laat me een 'view' op brokjes informatie geven en opslaan. Als ik bezig ben met plannen en agenda-taken, heb ik een andere mix van tools, en overzicht nodig dan wanneer ik een blog schrijf of met boodschappen bezig ben. Via een sneltoets kan ik verschillende views op die combinatie van informatie laten zien. Als of je met een toverstokje je hele bureau en klaarliggend werkgereedschap kunt veranderen. Blijmakend!

Alle losse bestandjes staan dus gewoon lokaal op je harde schijf (of op Dropbox of in iCloud). En zijn per stuk te openen, te verwijderen en binnen de hoofdmap van Obsidian ook nog te verplaatsen. Obsidian onthoudt gewoon waar het bestandje gebleven is en past alle linkjes in alle andere bestanden die ernaar verwijzen gewoon aan. Krachtig en handig. Voor beginnende lezers is dat wellicht wat abstract en vaag. Maar het gevoel dat je met je eigen data snel kunt spelen en manipuleren is echt geweldig en laat je onder de motorkap van je eigen data kijken. En met terugwerkende kracht baal ik ervan dat ik dat bij Evernote of andere diensten niet kon. Obsidian is here to stay vermoed ik!

Wil je weer weten lees dan dit blog of kijk eens naar dit filmpje. Of wordt (als je dat nog niet was) lid van de Digitale Fitheid Community waar we je graag helpen met kennis rondom dit soort zaken.

Veel plezier met klooien!