Ik begon mijn sprekerscarrière eind jaren ’90. In die beginperiode deed ik ongelooflijk veel try-outs om te oefenen met mijn verhaallijn en mijn stage presence, zoals dat zo mooi heet. Ik trainde mezelf om drieënhalf uur te kunnen spreken — inclusief pauzes — met alleen een flip-over. Geen PowerPoint dus.
Na een paar jaar oefenen vond ik dat ik het echt kon, en werd ik langzaamaan steeds vaker geboekt.
De verhalen uit die begintijd gingen over creativiteit en innovatie. En over de kracht van netwerken. De kracht van verbindingen leggen.
De verhalen uit die begintijd gingen over creativiteit en innovatie. En over de kracht van netwerken. De kracht van verbindingen leggen.
In die periode haalde ik inspiratie uit drie boeken: De creatiespiraal van Marinus Knoope, Het grote boek van de creativiteit van George Parker, en Love is the Killer App van Tim Sanders. Deze quote uit dat laatste boek gebruik ik nog steeds regelmatig in presentaties:
Love is the act of intelligently and sensibly sharing your intangibles with your business partners.The secret to being a high-impact leader and the essence of individual and corporate success:
Learn as much as you can as quickly as you can — and share your knowledge aggressively;
Expand your network of people who share your values and connect as many of them with each other as possible;
Perhaps most important: be as openly human as you can be, and find the courage to express genuine emotion in the harried, pressure-filled world of work.
And one last point: behave this way not because you expect something in return — a quid pro quo — but because it’s the right way to behave.
The less you expect in return for acts of professional generosity, the more you will receive.
Wat ik toen vooral uitlegde, aan het begin van wat nu de netwerksamenleving heet, was hoe belangrijk sociaal kapitaal en je netwerk zijn. Mede dankzij die inzichten kon ik een bijdrage leveren aan de opkomst van het succesvolle #durftevragen.
Mensen hebben werkelijk geen idee hoe graag anderen willen helpen. Maar dan moet je wel durven vragen. En dan komen zaken als angst, onzekerheid, zelfbeeld, bel-angst, vraagschroom, vraagverlegenheid en vraagaversie om de hoek kijken. Met als ultieme smoes om dat allemaal te maskeren: “Ik wil het zelf doen.”
In werkelijkheid zijn we allang volledig afhankelijk van anderen. De hele dag, de hele tijd. Bijna niemand draagt kleding die hij of zij zelf heeft gemaakt, om maar iets te noemen. De wijsheid over de nobele kunst van koffiedrinken heb ik in die tijd vaak gedeeld. Maar toen ik er onlangs naar wilde linken, kwam ik erachter dat ik er nooit iets over had geschreven. Dus bij deze.
Niets is zo onbedreigend voor de meeste Nederlanders als het drinken van een kop koffie met een leergierig en nieuwsgierig mens. Zo ben ik gekomen waar ik nu ben. Ik heb er jarenlang zelfs een sport van gemaakt.
In plaats van een boek te lezen, probeerde ik koffie te drinken met de auteur ervan. Belangrijk is wel dat je geen haast hebt, en bereid bent te reizen. Als je een auteur vraagt of je ergens in de komende drie maanden, op een door hem of haar te bepalen plek, één kop koffie mag drinken om te praten over het boek — dan lukt dat meestal.
Dat is niet zo gek. Als je lang aan een boek hebt gewerkt, is het vaak leuk om daar met een geïnteresseerde lezer over te praten. Baat het niet, dan schaadt het niet, toch? Zo heb ik tientallen auteurs leren kennen. En als je het een beetje voorbereidt en oprecht nieuwsgierig bent, krijg je vaak ook een tweede koffie. En regelmatig een gesigneerd boek mee — dat je niet meer hoeft te lezen omdat de auteur je net verteld heeft wat erin staat.
Aan een boek kun je geen vragen stellen. Aan de auteur wel. Dat is veel leuker én sneller.
Grote kans dat hij of zij je ook vertelt waar het volgende boek over gaat. Als je dan leuk contact houdt en een beetje meedenkt, krijg je soms zelfs het manuscript nog voordat het boek verschijnt. Zo kom ik al jaren aan veel van mijn kennis :) Dit werkt overal. In elke sector. Overal ter wereld.
Grote kans dat hij of zij je ook vertelt waar het volgende boek over gaat. Als je dan leuk contact houdt en een beetje meedenkt, krijg je soms zelfs het manuscript nog voordat het boek verschijnt. Zo kom ik al jaren aan veel van mijn kennis :) Dit werkt overal. In elke sector. Overal ter wereld.
Maar in Nederland is het verrassend makkelijk: iemand vragen om ergens in de komende drie maanden één kop koffie te drinken lukt vaker wel dan niet. En als ze niet reageren? Ook prima. Gemiste kans — voor hen. Dan maar niet. Ik noem dat mijn koffiefilter 🤣
Nog een bonus tip: Degene met wie je koffie drinkt, kent waarschijnlijk heel veel mensen die jij nog niet kent. Mocht het een fijn gesprek zijn en goed lopen, vergeet dan aan het eind niet dit te vragen: "Goh, als je aan mij was, met wie zou je dan nog meer koffie gaan drinken? En heb je wellicht hun contactgegevens?"
Het gevaar van deze post is natuurlijk dat mensen met míj koffie willen drinken. Komend half jaar even niet.
Maar: ik ben maandelijks te vinden op de derde vrijdag van de maand bij de Digitale Fitheid Community, bij Seats2Meet in Utrecht. Daar ben je welkom — mits je je even aanmeldt.
Nog een bonus tip: Degene met wie je koffie drinkt, kent waarschijnlijk heel veel mensen die jij nog niet kent. Mocht het een fijn gesprek zijn en goed lopen, vergeet dan aan het eind niet dit te vragen: "Goh, als je aan mij was, met wie zou je dan nog meer koffie gaan drinken? En heb je wellicht hun contactgegevens?"
Het gevaar van deze post is natuurlijk dat mensen met míj koffie willen drinken. Komend half jaar even niet.
Maar: ik ben maandelijks te vinden op de derde vrijdag van de maand bij de Digitale Fitheid Community, bij Seats2Meet in Utrecht. Daar ben je welkom — mits je je even aanmeldt.