
Afgelopen weken had ik met diverse mensen mooie gesprekken over de voordelen van veel verschillende dingen tegelijkertijd doen. Je hoort mensen vaak zeggen dat je moet kiezen zodat je kunt focussen. En dat dat nodig is om succesvol te zijn. Daar valt best flink wat op af te dingen.
Met regelmaat hoor ik van veel mensen die me alleen op afstand kennen dat ik ongelofelijk productief en energiek ben. Omdat ik om de haverklap van alles creëer, oplever en de wereld in schop. Haha! Een groot deel van de dag kijk ik films en series, loop ik zo'n 14000 stappen per dag buiten en bel ik dagelijks met een man of twintig.
Productief zijn is voor mij zelden een doel. Het is het bijeffect van flow. En van de lol van creëren. Wat er onder de motorkamp leeft en speelt in mijn machine is voor de meesten niet zichtbaar. Het is daar een bende.
Ik genoot ooit van de serie Da Vinci's Demons, en zag dat de maestro een enorme werkplaats had met veel verschillende losse knutselwerken die half-af waren of een studieobject. Die dingen afmaken was helemaal niet relevant, omdat het ging om de zoektocht naar hoe iets werkt of kan verbeteren.
Heel herkenbaar voor me. In deze aflevering van Eindbazen leg ik Michel uit hoe dat bij mij werkt. Het voelt alsof ik tientallen potten en potjes op het vuur heb staan. Sommigen staan jaren te pruttelen. Soms kookt iets over, mix ik de inhoud van de ene pot met de andere en soms beschik ik ineens over over een ingrediënt dat al die jaren niet te krijgen was.
Hoe dan ook, op deze manier is er elke week wel een recept af genoeg om te proeven of in een etalage te zetten. Sommige gerechten zijn een hit, anderen zijn voor de liefhebber. Al jaren roep ik half grappend dat ik geen projecten heb die mislukt zijn. Ze zijn vaak nog niet gelukt omdat de omstandigheden niet optimaal waren. Het gebeurt maar al te vaak dat een lukking-in-de-dop jaren laten het cruciale ingredient bleek voor een heel geslaagd project.
Afgelopen week wees ik 🦾 Myriam Zwerver op dit boek van David Epstein:
Na het lezen van dit boek kwam ik op de volgende gedachte: bij elk artikel of boek dat ik lees, bij elke film die ik zie en bij elke willekeurige ontmoeting die ik heb resoneert er wel iets dat van pas komt bij één van die tachtig potjes op mijn vuur.
Dat is een enorm hoog rendement. Wat een verschil met mensen die maar één focusgebied of activiteit hebben. Geen oordeel, maar mijns inziens is veel verschillende dingen doen dus veel simpeler en minder energie kostend dan focussen.
Dus minder doen kost zo bezien veel te veel energie. Het toverwoord hier is geduld. Je moet het kunnen opbrengen om geen haast te hebben.
(dit blog verscheen eerder op LinkedIn op 6 feb 2024 maar ik wilde het ook graag hier op dit blog hebben)