Afgelopen week was druk. Mijn wijlen oma had daar een leuke uitspraak voor: 'Druk als een klein baasje'. Dus toen ik mijn moeder aan de lijn had die informeerde naar hoe de week was, antwoordde ik in dat familie-jargon. 'Pak je rust jongen, anders hou je het niet vol' kreeg ik terug. Maar aangezien ik me had voorgenomen om voorlopig een wekelijks afsluitend bericht te tikken alhier doe ik dat voordat ik ga genieten van een warm bad, een goed boek en de zaterdagkranten.

Wat ik deze week met jullie wil delen:

1. Ik verstuurde mijn 'lange' nieuwsbrief. Er zat wederom een hoop tijd en liefde in, daarom extra fijn dat hij erg goed werd gelezen en ik kreeg er leuke reacties op. Hier kun je hem lezen en hier kun je je er voor aanmelden.

2. Één van de zaken die ik het meest miste in corona-tijd, was de toevallige, maar bovendien 'korte' ontmoetingen. Er zijn een paar duizend mensen waar ik niet persé een vriendschapsrelatie mee onderhoudt, maar die ik wel degelijk hogelijk waardeer. Contacten waarmee ik niet perse een Zoom - of MS Teams-afspraak wil maken of iets concreets wil bespreken, maar waar ik graag mee uitwissel of van leer. De 'weak ties' waar Granovetter over publiceerde. Het sociale cement om ons heen. Mike Verbruggen heeft dat volgens mij opgelost. Afgelopen week was ik dagelijks meerdere malen te vinden in de co-werkclub van zijn videokantoorplatform. Het is nog in betaversie, maar wat Mike bouwde komt dichter in de buurt van het emuleren van een kantoor met gangen, ruimtes, een koffiecorner en een wc dan ik tot nu toe zag. Meld je zeker aan om eens te kijken. Het idee is dat je net zoals in een echt gebouw, je aanwezig en zichtbaar bent voor anderen. Dus mét camera aan, en je kunt je microfoon op mute zetten. Per ruimte is er een 'etiquette' met bijbehorende code. Dus in een stiltekamer ben je stil aan het werk met anderen, en in de gang kun je iedereen aanspreken. Ik wil niet meer zonder. Het vult een groot gemis op dat ik niet eerder bewust als gemis had ervaren. Chapeau Mike!

3. Een paar honderd Rabobank medewerkers mocht ik vanuit huis in het Engels prikkelen en uitdagen over Digital Fitness. Een mooie oefening voor de sessie die ik later die dag deed voor mijn eerste Clubhouse sessie over Digitale Fitheid. De host bleek een Duitse 'powervrouw' van DHL te zijn. Gelukkig lopen we op het gebied van digitale zaken en nieuwe kijken op organisaties en organiseren flink voor op de Duitsers, dus ik had genoeg bij te dragen :). Het grote nadeel van Clubhouse is de vluchtigheid, die vast als hip en modern zal worden bestempeld, maar die ik vooral als een gemiste kans zie. Desalniettemin; het was een erg leuke sessie.

4. Ik nam met Ton de vierde aflevering van FeuilleTon & Martijn op, op dezelfde dag als de derde aflevering van de podcast die ik met Roos Wouters maak: 'Werken aan Nederland' waarin we meer dan anderhalf uur lang niemand minder dan Hans Borstlap interviewden over zijn beroemde rapport over de toekomst van de arbeidsmarkt. Dat werd het beste gesprek dat ik tijden had, met een slimme, wijze en heel persoonlijke Hans, die geduldig, uitgebreid en liefdevol inging op alles dat Roos en ik ons afvroegen over hun rapport, de commissie en de totstandkoming ervan. Ik vermoed dat de inhoud van deze podcast voor velen spectaculair zal zijn met verhalen, opmerkingen en observaties die wellicht her en der brisant zijn. Ik vermoed dat de pers er nog wel op zal duiken als ze eenmaal de reikwijdte van onze vragen snappen. We zijn met een werkgroep aan het bestuderen wat er precies gezegd is en wat de consequenties daarvan zijn. Binnenkort kun je die vinden in je favoriete podcast app of gewoon hier.
 
5. Qua films zag ik twee mooie boeiende films die ik jullie niet wil onthouden. Vice, over hoe Dick Cheney tijdens het presidentschap van George Bush de macht in feite had overgenomen en ons de Irak-oorlog vanwege zakelijke belangen de oorlog in rommelde. Goede acteurs en een prachtige re-constructie. Daarnaast zag ik Two Popes. Ook gebaseerd op echte gebeurtenissen over de ideologische machtsstijd die voorafging aan het aftreden van paus Ratzinger (voor het eerst in 700 jaar trad er een paus af) met geweldige dialogen, prachtig geschoten scenes en twee meesterlijke acteurs Jonathan Pryce en Anthony Hopkins die de twee pauzen spelen. Kijken! En als je daar geen tijd voor hebt, maar je wilt nog een goed artikel lezen over hoe onze vrije tijd minder ontspanning oplevert dan ooit door de smartphone, notificaties en apps, lees dan dit stuk over Time-confetti.


Je kunt je abonneren op dit wekelijkse overzicht, onderaan deze pagina. Inmiddels hebben 25 mensen dat gedaan. Een groot verschil met mijn lange nieuwsbrief die 5000 abonnees telt. Maar ik heb dit stuk van Kevin Kelly goed gelezen :) 

Dus slowly but surely..... Dank voor het lezen!

Fijn weekend allen!

Hartelijkste groet, Martijn