Een tijdje geleden bedacht ik hoe mijn eigen ontworpen en gebouwde informatiesysteem moest heten: Theta. Ik deed lang geleden een integraal gezondheidsonderzoek en ontdekte daar bij toeval na een meting met electronen op mijn hoofd dat mijn dominante hersengolf de zogeheten thetagolf is. Dat is de golf die veel mensen ervaren bij meditatie, maar dat heb ik blijkbaar heel vaak. Het is een soort staat van zijn waarbij je zowel aan als uit staat. Een soort sluimerbewustzijn.
De manier waarop het bij mij een beetje werkt is dat mijn brein heerlijk kabbelt tot iets mijn aandacht trekt en ineens in superfocus zet. Als die ronde bol met elektrische lading die bundelt als je je vinger op zo'n bol legt. Tot je je vinger er weer af haalt, dan is de elektriciteit weer overal in die bol. Sinds ik dit snap, kan ik beter verklaren hoe het met mij en aandacht werkt. Met alle voor- en nadelen (vooral sociaal 🤣). Ik ben dus niet voortdurend heel bezig en druk, en soms heel erg en intens.
Ik vond de naam heel toepasselijk voor mijn eigen informatiesysteem. Dat is er precies en gefocust sluimerend aanwezig in mijn apparaten, en acuut ten volle beschikbaar in de vorm en context die ik vraag. Net als die theta-golven. Inmiddels heb ik op mijn Mac ThetaOS, op iPad en iPhone Theta-Mobile en later deze week op mijn Apple Watch Theta-Watch. En die werken fijn samen, veilig, lokaal en bloedsnel.
Ik ben inmiddels gehecht aan de naam, en dook wat verder in de oorsprong van deze naam, een letter uit het Griekse alfabet. Ik deed wat verrassende en rake ontdekkingen erover. En was aangenaam verrast over hoe treffend die naam bij nader inzicht is. Die blijft!
De letter is één eenvoudige cirkel met een lijn erdoorheen. Het heeft zijn oorsprong als een Fenicisch pictogram (vermoedelijk een wiel, schild of oog) dat de Grieken in de 8e eeuw v.Chr. adopteerden. Die gaven er meer betekenis aan.
Zij associeerden θ namelijk met zowel theos (god) als thanatos (dood). De twee uitersten van het menselijke bestaan samengevat in één symbool. De cirkel voor het oneindige, en de horizontale lijn als de scheiding tussen twee staten: leven en sterfelijkheid, orde en chaos, weten en niet-weten. Zo werd in de geschiedenis θ het teken van een grens, en een poort. Heel bruikbaar dus voor wat ik met mijn systeem wens.
Later kwam het symbool steeds vaker voor in de hermetische, alchemistische en kabbalistische geschriften (waarover ik ooit las in Het Elixer en de Steen). Allen gebruikten dit symbool voor cycli, transformatie en creatie. Dat wist ik allemaal niet toen ik die naam koos.
Maar na een paar duizend jaar duikt theta ineens op in de wiskunde voor het meten van richting en oriëntatie, in de natuurkunde voor fasen en verschuivingen en later in de computerwetenschap voor groei, complexiteit en balans.
In de computerwetenschap bestaat de big-Θ notatie. Waar O aangeeft "niet meer dan" en Ω "niet minder dan", zegt Θ: precies genoeg. Niet te veel, niet te weinig. Tight bounds, noemen ze dat. Dat is eigenlijk exact wat ik wil met mijn informatiesysteem. Niet alles bewaren voor het geval dat. Niet te weinig zodat ik dingen kwijtraak. Maar precies wat ik nodig heb, in de context waarin ik het nodig heb.
En tenslotte dus in de hersenwetenschap, en in het bijzonder naar bewustzijnsonderzoek, waar ik er voor het eerst over hoorde. De thetastaat in de hersenen, van dromen, creëren, verbinden en leren en toegang krijgen tot je intuïtie.
Dus door de eeuwen heen heeft theta als thema overgang en balans tussen chaos en orde. Precies waar ik dit systeem voor bouwde. Voor mijn eigen ontwikkeling en voor een gezondere balans tussen kansen, mogelijkheden en verplichtingen. Tussen wens en plicht.
Nice :)