Ik had tijdens de 2 PKM Summit in maart 2025 een fijn interview met Malik Alimoekhamedov. De shownotes die ik maakte zijn behoorlijk rijk en waren alleen maar beschikbaar in het Engels. Voor mijn Nederlandse lezers en volgers hier de vertaling:

Wat een heerlijk gesprek was dat!

Ik probeer altijd rijke notities te maken bij een podcast — het is een geweldige manier om extra context en waardevolle links toe te voegen voor mijn publiek. Het helpt me ook om na te denken over het gesprek en een paar nabeschouwingen en verborgen parels toe te voegen. Voor mensen die niet naar de podcast hebben geluisterd, lijkt deze pagina misschien ongestructureerd, maar de onderwerpen volgen het ritme en de structuur van ons open gesprek.

Ik hoop dat je geniet van de vruchten van mijn inspanning — en misschien zelfs van de kleine rabbitholes die ik voor je heb gecreëerd om te verkennen.

Ik had zoveel plezier met het samenstellen van deze notities. Het deed me beseffen dat ik mijn hele leven ondergedompeld ben geweest in de wereld van PKM zonder het zelfs maar te weten — een beetje als een miniatuur Forrest Gump, die per ongeluk in de actie struikelt.

Geniet ervan — en bedankt voor het lezen en luisteren 🙏

Elke week publiceer ik een nieuwsbrief (in het Nederlands) die het meeste dekt van wat ik die week heb gedaan. Mijn doelgroep is mijn moeder (zodat ze weet wat er in mijn leven gebeurt), mijn kinderen (ze lezen het niet maar hopelijk in de toekomst) en mijn toekomstige zelf. Het functioneert ook als een openbaar persoonlijk verhaalarchief. Je kunt je hier inschrijven of via RSS. Ik publiceer ze ook op LinkedIn. 

Ik schreef twee grote updates over mijn herseninfarct. Het ziekenhuisgedeelte en het revalidatiegedeelte. Op de dag van mijn beroerte publiceerde ik mijn grootste stuk over PKM tot nu toe 🤣

 
Ik zit NIET in de wereld van productiviteit. Ik denk dat we ons zouden moeten richten op het herwinnen van mentale ruimte en de kunst van moeiteloos bereiken en beweging veroorzaken. Dat is echt een andere ruimte.

Hier het verhaal hoe ik het boek Getting Things Done nieuw leven inblies tot een succes nadat een slechte vertaling het boek aanvankelijk tot een geflopt boek maakte.

Het grootste deel van mijn tijd besteed ik aan lezen, denken en schrijven. Mijn werk is het gebruiken daarvan om de output te verbinden met mensen en ideeën. Dingen in beweging zetten is wat ik zie als de kern van mijn werk.

Ik hou niet van email en het effect ervan op de samenleving. Het is communicatie en informatie in hetzelfde kanaal. Rampzalig inmiddels zoals Cal Newport en Mark Vletter heel goed in woorden hebben uitgedrukt.

Als oprichter van de digitale fitheid beweging zie ik de meeste kantoormedewerkers worstelen met computers en smartphones. Omgaan met email is een van de grootste frustraties in het werk van tegenwoordig. En het hoeft echt niet zo te zijn.

PKM is de 4e pijler van onze digitale fitness beweging, en voor mij de leukste en meest elementaire. In 2024 stelde ik me de PKM Summit voor en na overleg met mijn medeoprichter Mark Meinema vroeg ik Lykle de Vries, een oude vriend die de PKM podcast host, om met me samen te werken om het waar te maken. Met Kim van den Berg toegevoegd voor planning en organisatie hadden we plotseling een droomteam!

Ik organiseer nooit maar één evenement als ik iets nieuws begin, het is beter en makkelijker om er twee te creëren. Dus investeerden we in een website en hoogwaardige design om te laten zien dat we het echt menen — en dat we de Summit heel serieus nemen. Het huren van de hele locatie voor twee volle dagen was een groot risico, maar we gingen ervoor.

Gelukkig zijn we goede vrienden met de eigenaar, die al vele malen heeft gezien waartoe we in staat zijn — dus er was een solide basis van vertrouwen. Zelfs toen wist ik al dat de editie van volgend jaar zou plaatsvinden op hun geweldige nieuwe locatie net om de hoek.

Seats2Meet Utrecht, zoals de locatie heet (per 1 juli 2025 heet het Wonders of Work) , is al 15 jaar het centrale knooppunt voor veel van mijn activiteiten. Het ligt op slechts vijf minuten van het meest centrale treinstation in Nederland, Utrecht Centraal.

Het is meer dan zomaar een ontmoetingsruimte. Wonders of Work begrijpt echt de kracht van asynchrone wederkerigheid en de rol van sociaal kapitaal in het vooruithelpen van de samenleving.

Voor mij zijn sociaal kapitaal en informatiekapitaal diep met elkaar verweven. Ik zie PKM als de essentiële praktijk voor het beheren van mijn meest waardevolle bezit: informatiekapitaal. Ik geloof sterk in dienend leiderschap en anderen helpen — niet alleen omdat het het juiste is om te doen, maar omdat het vertrouwen bevordert en sociaal kapitaal cultiveert.

De eenvoudigste manier om sociaal kapitaal op te bouwen is door je informatiekapitaal weg te geven (dat leerde ik van het briljante boek ❤️ Love is the Killer App). Maar om dat effectief te doen, moet je informatie direct toegankelijk zijn — ik noem dat informatieliquiditeit.

Natuurlijk werkt dit alleen als je een bepaald niveau van digitaal bewustzijn, digitale hygiëne en digitale vaardigheden hebt om alles soepel te laten verlopen.

Onze conferentie is communal by heart. Dus alle sprekers zijn ook deelnemers. Dit creëert saamhorigheid en een veel hogere uitwisseling van kennis en ideeën. En een geweldige en warme sfeer.

Roland zal de Summit van volgend jaar openen met een historisch perspectief op wat we doen 🎉

De term PKM is misschien relatief nieuw, maar al duizenden jaren proberen mensen kennis en ideeën vast te leggen. Dankzij pioniers zoals degenen in onze gemeenschap zijn we een nieuw hoofdstuk ingegaan in de evolutie van hoe we dat proces begrijpen en verbeteren.

Naast al mijn schrijven, denken en projecten deel ik ook veel op het podium. In Nederland ben ik een ervaren spreker met meer dan 2.500 podiumoptredens. Omdat ik van reizen hou, heb ik ook lezingen gegeven in verschillende delen van de wereld — heel wat in Zuid-Afrika, en zelfs in Teheran en Karachi. (Zou graag meer willen doen, trouwens.)

Maar niet op de Summit.

Op de Summit hebben we een zeer scherp publiek. Samen weten ze meer dan de mensen op het podium. Daarom focussen we niet op grote keynotes maar op een rijke uitwisseling tussen alle aanwezigen.

De gemeenschappelijke deler in de PKM Summit menigte is dat ze allemaal hoog scoren op zes elementen:

Dit is ongelooflijk belangrijk om te hebben als je gemeenschappen bouwt. Gewoon aardig zijn en openstaan voor andere perspectieven. Met nieuwe en persoonlijke dingen, geef mensen het voordeel van de twijfel en ga uit van het beste.

Het meeste van mijn informatie gaat naar Obsidian, en ik schreef over elke stap in die reis.

Ik hou ervan om te experimenteren met logboeken en statistieken. Hier wat spullen over mijn persoonlijke bullet journal.

De beste benadering als oprichter van een evenement is om iedereen bij de deur te verwelkomen, proberen elke naam te onthouden (en het niet erg vinden om daarin te falen) en de laatste zijn in de rij bij het eten.

Ik hou van deze analogie:

Twee wandelaars en een beer. Terwijl ze aan het wandelen zijn, ziet een beer hen en begint nieuwsgierig te snuffelen. Langzaam begint hij in hun richting te bewegen. Gealarmeerd beginnen de twee wandelaars achteruit te lopen. Op een gegeven moment versnelt de beer.

Plotseling stopt een van de wandelaars, opent zijn rugzak en doet rustig een paar hardloopschoenen aan.

De andere wandelaar kijkt hem ongelovig aan en zegt: "Serieus? Denk je echt dat die schoenen je zullen helpen om een beer te overtreffen?" Waarop de eerste wandelaar antwoordt: "Ik hoef de beer niet te overtreffen. Ik hoef alleen jou te overtreffen."

Een gemiddelde kantoormedewerker verspilt ongeveer 240 uur per jaar met zoeken naar informatie die hij ooit had — en nog eens 320 uur met compenseren voor het feit dat hij het niet kon vinden. Bovendien leidt een gebrek aan digitale vaardigheden tot nog eens 500 uur verspilde tijd per jaar.

Dat was niet de belofte toen we computers begonnen te gebruiken!

De relatie tussen mensen en technologie moet drastisch worden verbeterd. PKM bezoeker Mark Vletter schreef een geweldig stuk hierover.

Ik wilde er iets aan doen en creëerde dus Digitale Fitheid en Digital Fitness samen met Mark Meinema.

Ons probleem met de woorden digitaal en digitale transformatie is dat ze holle stopwoorden zijn geworden — vaak gebruikt door auteurs, sprekers en consultants om ophef te maken en geld te verdienen, zonder daadwerkelijk de mensen te helpen die het echte werk doen. Te vaak maakt dit soort praat relaties tussen mensen slechter, niet beter.

Bij Digitale Fitheid brengen we duidelijkheid in de verschillende aspecten van wat digitaal echt betekent — op een manier die praktisch, betekenisvol en menselijk is. We helpen mensen voorbij aarzeling en angst in het omgaan met technologie met een praktische, no-nonsense benadering. We denken dat deze vijf elementen de basis vormen van wat mensen die met technologie werken zouden moeten weten en zich bewust van moeten zijn:

Mijn persoonlijke relatie met computers is dubbelzinnig. Ik hou er niet van om de hele dag te zitten en in een gebouw te zijn en mijn wapen van keuze in de interactie met anderen is het ondergewaardeerde telefoontje.

Ik kreeg mijn eerste Commodore 64 toen ik 12 was en begon eenvoudige stukjes code te maken in BASIC, de programmeertaal, zoals lijsten van dingen die voor mij belangrijk waren. Ik werd nooit echt goed in programmeren, moet ik zeggen.

Maar vanaf dat moment vertrouwde ik op technologie om alle interessante dingen op te slaan die ik tegenkwam. Zodra de eerste Palm Pilot uitkwam moest ik er een hebben, en plotseling had ik deze informatiemacht in mijn handen!

In 2004 begon ik verliefd te worden op het Mac platform dat veel geschikter is om mijn soort werk te doen dan PC's ooit hebben gedaan.

Ik was in het publiek toen Steve Jobs de eerste iPhone onthulde in 2007

Samen met PKM Summit bezoeker Frank (die momenteel een boek maakt over de rol van persoonlijke notities in creatief succes) creëerde ik de Nederlandse tak van Lifehacker.com. We nodigden Gina Trapani, de oprichter, uit naar Nederland voor een summit over lifehacking.

Niet lang daarna was de combinatie van de iPad en de Evernote app een belangrijke. Plotseling had ik al mijn informatie, mijn ideeën, mijn officiële documenten en alles in Evernote dat snel kon worden opgehaald vanwege de uitmuntende OCR-mogelijkheden van de app.

Twee jaar later introduceerde ik Evernote CEO Phil Libin in San Francisco aan David Allen op de eerste wereldwijde GTD Summit in 2009. (David voegde zich als verrassingsgast bij de 2024 editie van onze PKM Summit).

(Frank Meeuwsen in het midden, Phil Libin links en Andrew Sinkov rechts)

Niet lang daarna veranderde ik het Apple logo in mijn Mac voor het Evernote logo.

Ik beheerste en promootte Evernote overal wat me uitnodigingen opleverde voor de Evernote ontwikkelaarsconferentie om aan de ontwikkelaars uit te leggen welke problemen powerusers zouden kunnen ondervinden in de komende jaren.

Maar Evernote liet me in de steek. De app werd te langzaam om te gebruiken voor mij (als archief is het nog steeds uitstekend) en ik begon rond te kijken en ontdekte de verborgen krachten van Workflowy.

Het deed me verliefd worden op bliksemsnelle, eenvoudige tekstbestanden die aan elkaar kunnen worden gekoppeld. Ik begon er lezingen over te geven en bouwde geleidelijk een compleet PKM-systeem ermee — met tags, dagelijkse notities en sjablonen. Ik gebruikte het zelfs in verschillende projecten om samen te werken met anderen. Omdat het toegankelijk was via een browser, konden de meeste mensen waarmee ik bij de politie werkte het ook gebruiken.

Toen kwam COVID — en plotseling was ik zonder werk.

Ik begon webinars te geven over Workflowy vanuit huis en voegde een donatieknop toe aan de shownotes die ik daarna deelde. De manier waarop ik Workflowy's potentieel gebruikte leverde me een bijnaam op: "De 'Will It Blend?' man van apps." Net als bij Evernote werd ik een volledige poweruser.

Op de een of andere manier lijkt ik altijd een manier te vinden om de grenzen van een app op te rekken — vaak eindigend in gesprekken met de ontwikkelaars, nieuwe knoppen of functies suggerend gebaseerd op mijn vasthoudende, geduldige verzoeken.

Plotseling begonnen mensen genoeg geld te doneren om me te helpen de COVID-periode door te komen. De waarde van wat ik deelde — zowel in vorm als workflow — bleek meer dan de moeite waard.

Omdat ik niet kon reizen of optreden, las ik uiteindelijk meer dan ooit tevoren. Toen ontdekte ik het werk van Tiago Forte en Anne-Laure Le Cunff. Ik leerde dat PKM eigenlijk de naam was voor de dingen die ik al deed sinds ik 12 was. En zo werden Digitale Fitheid en Digital Fitness geboren.

Na experimenten met RoamResearch, Miro, Notion en Freeform belandde ik uiteindelijk bij Obsidian — dankzij een verbluffende presentatie van Quantified Self Europe medeoprichter Joost Plattel. Ik realiseerde me al snel dat de leercurve van Obsidian veel minder steil was dan het eerst leek.

In no time werd duidelijk dat de logica die ik had toegepast op het werken met Workflowy ook prachtig werkte in Obsidian. De combinatie van bliksemsnelle Markdown, sneltoetsen, YAML-eigenschappen, sjablonen, een paar krachtige plugins en zelfs Python-scripts is werkelijk verbazingwekkend. Hoewel ik Python-code niet echt begrijp, kan ik er behoorlijk veel mee doen met de hulp van alle AI-tools die lijken te begrijpen welke code ik nodig heb.

Voor het eerst in mijn leven heb ik het gevoel dat ik de controle heb over mijn eigen data en echt begrijp wat er diep in mijn systeem gebeurt. Ik kan met alles rommelen en het aanpassen zoals ik wil. En het is ook lokaal en zeer toekomstbestendig vanwege het geweldige Markdown-formaat. Dit gecombineerd met AI geeft me superkrachten.

En toegang hebben tot een geweldige gemeenschap van geeks en bekwame mensen geeft me gemakkelijk toegang tot veel hulp omdat ik echt niet verlegen ben om om hulp te vragen.

Omdat ik mijn informatiekapitaal behoorlijk serieus neem, wil ik dat kapitaal opgeslagen hebben op de veiligste manier, bij een bank met de hoogste rentevoet. En in staat zijn om dat kapitaal extreem snel en moeiteloos van die rekening op te nemen op elk moment. Op dit moment betekent dat Obsidian!

Ik hou gewoon van belachelijke ideeën en onmogelijke missies. Ongeveer 20 jaar geleden kwam ik op het idee om mijn leven te wijden aan het proberen twee Nobelprijzen te winnen: een voor de vrede en ook een voor economie. Hoewel de kansen ongelooflijk klein zijn, denk ik dat het de moeite waard is om te proberen. Het uitzoeken van de dynamiek van informatie en sociaal kapitaal naast monetair kapitaal zou me misschien op een dag die voor economie kunnen opleveren. En als die inzichten succesvol worden geïmplementeerd in onze samenleving, zou het me misschien op een dag ook de Nobelprijs voor de Vrede kunnen opleveren. Voor de meeste mensen lijkt dit natuurlijk belachelijk. Maar het helpt me om me te focussen en onvermoeibaar te werken aan de dingen waarin ik geloof. En het bespaart me uren praten met een coach over hoe mijn carrière vooruit te brengen. Het gaat natuurlijk niet om de prijs. Het gaat om het maken van een grote inzet op dingen die ertoe doen.

Ik beschouw Malik als een sleutelfiguur in het succes van de Summit. Het was eigenlijk zijn allereerste blogpost over wat we probeerden te bereiken die ons vertrouwen gaf in onze inspanningen:

Dus ik ben ongelooflijk dankbaar voor zijn vroege bijdragen — en nog dankbaarder dat hij een nieuwe rol op zich neemt in het hart van het summit-team als curator voor de editie van volgend jaar 🙏

Als je dieper wilt duiken in wat er gebeurde op de Summit, hier is een samengestelde collectie van blogposts en video's van vorig jaar — zeer aanbevolen!

Dat was het allemaal, hoop je volgend jaar op de summit te zien!

Martijn