Er is een opvallende terugtrekbeweging gaande op straat, in de bus en in winkels.

De onbeantwoorde groet.

Wanneer je naar een onbekende knikt, ‘hallo’ zegt, of beleefd glimlacht.

Maar ze horen je niet, willen je niet zien, of schrikken van je.

De groet is het meest ontwapenende gebaar dat er bestaat.

Het is als een witte vlag, een bevestiging dat je de ander ziet en dat die persoon jou ook ziet.

Het bevestigt dat jullie beiden bestaan in elkaars belevingswereld.

Hierover mag je niet lichtzinnig denken.

Het begroeten van iemand kan de dag van die persoon maken, net zoals het helpen van een vreemdeling jouw eigen dag maakt.

Hoe groter de fysieke afstand tussen mensen, hoe stereotieper je gedachten worden. Door iemand in de ogen te kijken, realiseer je je dat zij meer op jou lijken dan je denkt.

Dat begint met een groet.