Hoi helpt
Eén van de vele reacties deze week op het onveiligheidsgevoel van vrouwen die alleen over straat moeten, viel me in het bijzonder op: "Alleen even 'hoi' horen is soms al een geruststelling." Een simpele groet voor een gevoel van veiligheid. Dat klopt: een groet is een ritueel dat sociaal contact op gang brengt. Bij het Buurtlab in Enschede-Noord stelden bewoners enkele jaren terug een jaarlijkse 'Groetjesdag' voor. Eigenlijk zouden we elke dag groetjesdag moeten hebben.
Groet elkaar!
Tijdens mijn lange wandelingen valt me echter één ding op: we groeten elkaar steeds minder. Hoe sneller mensen zich voortbewegen, hoe kleiner die kans wordt. Elektrische fietsers racen voorbij alsof het fietspad hun privé-snelweg is. En mensen met oordoppen in en schermen voor hun neus die opgaan in hun virtuele wereld. In Almere hebben ze er inmiddels verkeersborden voor: "Groet elkaar!" - een officiële reminder voor iets dat ooit vanzelf ging.
Moi!
Uiteindelijk begint het bij 'moi' - de groet zoals we die hier in de grensstreek gebruiken. Moi(n) komt oorspronkelijk van 'goedemorgen' maar is verschoven naar een algemene groet die je de hele dag kunt gebruiken. En 'moi' is ook het Franse woord voor 'mij' - toevallig of niet. Het begint inderdaad bij jezelf. Dus ga ik vaker groeten. Juist naar mensen voor wie 'hoi helpt' - die even gezien willen worden.
Moi! En hopelijk zeg jij dat ook terug.