Wandelen als Sport

Zeven uur wandelen, 42 kilometer, en geen seconde verveeld. Dat was mijn weekend in Duisburg bij de Mammut Marsch. Na anderhalf jaar lange-afstand wandelervaring wist ik wel wat me te wachten stond, maar deelname aan mijn eerste Mammut-event in het Ruhrgebiet leerde me iets nieuws: hoe je van wandelen een échte sport maakt. Voor lichaam én geest.

Terwijl ik in de file stond te wachten voor de startlocatie – ja, parkeerprobleem in Duisburg – zag ik de eerste groep vertrekken. Honderden jonge, fitte mensen met rugzakken vol finisher-armbandjes, Mammut-lampjes en kilometerbadges, hun hele houding straalde 'sport' uit. Iedereen een ambassadeur, trots op elke voltooide tocht. De Mammut Marsch heeft sinds 2007 een wandel-explosie veroorzaakt met hun boodschap: "Extremwandern ist Sport". Dat voel je in alles.

Wat die zeven uur die ik daarna liep voor mij bevestigde: fysieke pijn volgt hetzelfde patroon als verveling. Een kleine teen die steekt, enkels die protesteren, knieën die opspelen – allemaal signalen die komen en gaan tijdens zo'n tocht. Tijdens voorgaande lange afstanden die ik deed leerde ik dat verveling voorbijgaat als je erdoorheen loopt. Deze keer ontdekte ik dat lichamelijke pijn precies hetzelfde doet. (En mijn spierpijn van gisteren? Die draag ik als trofee voor een mooie prestatie - wetende dat ook die snel voorbij zal gaan.)

Bij de Mammutmarsch heeft men dat inzicht omgezet in methodiek. Hun evenementen van 30 tot 100 kilometer trainen systematisch lichaam én geest. Hun filosofie: laat mensen ervaren dat ze veel meer kunnen dan ze denken. Verveling, twijfel, pijn – allemaal stations op de route, geen redenen om uit te stappen.

Nederland kent ook extreme wandelingen – Kennedymarsen, Long Distance Walker tochten, de Nijmeegse Vierdaagse. Maar waar organisaties zoals Mammutmarsch en concurrent Megamarsch een beweging hebben gecreëerd die wandelen als grenzenverleggend avontuur ziet, organiseren wij vooral tochten als sportief uitje. Jammer, want in een tijd waarin we bij het eerste teken van verveling naar onze telefoon grijpen, is het vermogen om door ongemak heen te lopen goud waard.

'Extremwandern' leert je dat moeilijke momenten voorbijgaan als je erdoorheen loopt in plaats van ervoor weg te vluchten. Die les reikt veel verder dan sport. Verveling op het werk, frustratie in relaties, onzekerheid over de toekomst – misschien zijn het allemaal gewoon fases die voorbijgaan als je blijft doorlopen? De organisatoren van de Mammutmarsch hebben dat begrepen. Nu wij nog. Wanneer gaan wij wandelen serieus nemen als sport voor lichaam én geest?