Van Torentje naar Torentje

Deze week begint Van-Torentje-naar-Torentje weer, voor de aanstaande verkiezingen. Zonder mij, want ik werk niet meer op de UT. En ik heb heimwee. Naar de vorige verkiezingscampagne, en toen ik Laurens Dassen interviewde, met als intermezzo 'Dassen met Dassen' - ludiek, scherp, onverwacht. Mensen zeiden achteraf: "Ik wist niet dat je dat kon." Maar ik wél. Want daar, met die microfoon, ben ik in mijn element. Niet aan de zijlijn als facilitator, maar middenin als spreekstalmeester. Holding space, maar dan in de spotlights.

Enkele weken geleden zag ik een bericht op LinkedIn: iemand zocht een presentator voor zijn zakelijke spelshow. Een quizmaster die grote groepen door een voorstelling leidt. Hij vult die rol nu zelf in, maar zoekt anderen die dat ook kunnen. En ik dacht meteen: dát wil ik doen. Niet alleen omdat ik denk dat ik het kan, maar omdat het voelt als thuiskomen. Maximaal spelen. De dynamiek voelen. Helemaal aanwezig zijn. Als tiener speelde ik mee in toneelstukken en stond best op mijn gemak op het podium - maar toen speelde ik een rol. Nu wil ik liefst mezelf spelen.

Vreemd genoeg zet ik 'mezelf' niet per sé in de etalage. Daar staan de producten zoals LEGO SERIOUS PLAY, Topaasia, Experience Design te shinen. Terwijl er niemand bij me aanklopt voor zo'n product, maar voor mij en wat ik aanwend om verbeelding, betrokkenheid en helderheid te scheppen. Voor mijn ontwapenende, speelse aanpak. Voor hoe ik slim gebruik maak van taal en strategisch weet te schakelen. Voor mijn nuchtere en nieuwsgierige natuur. Ze kiezen niet voor de rugzak - ze kiezen voor degene die hem draagt.

Jaren geleden deed ik een clownscursus. Daar leerde ik dat de clown zich niet verstopt, maar zich juist volledig laat zien - zonder poespas, zonder kunstjes, gewoon echt. Oprecht, kwetsbaar, een spiegel voor wat er in de zaal leeft. Precies wat ik als interviewer of presentator wil brengen: die oprechte verwondering, die scherpe vragen, die ruimte voor anderen om te schitteren. Doodeng, ja. Maar ook: waar ik thuishoor. Net als bij Van-Torentje-naar-Torentje (hopelijk zijn er snel weer verkiezingen).