Protest & Plezier

Millerntor stadion van Sankt Pauli, gisteren. Brent en ik wandelden langs de Fanladen, waar verschillende producten (veel buttons, stickers en shirts) verkrijgbaar zijn die de linkse boodschap van de club uitdragen. En toen opeens: taart! Tussen alle protestspullen staat een tafel vol gebak met een sticker: 'Antifaschistisches Kuchenkollektiv' - het antifascistische taartenteam. Voor een paar euro kun je een stuk taart kopen en tegelijk een statement maken. Protest én plezier in één hap.

Het doet me denken aan andere creatieve protestvormen waar humor en ernst samenkomen. De Ice Bucket Challenge van 2014 - miljoenen mensen die ijswater over zich heen gooiden voor ALS-onderzoek en 115 miljoen dollar ophaalden. Activisten op diverse plekken die de laatste jaren bomen omwikkelen met gekleurde breisels om te protesteren tegen het kappen. Theaters die zich tijdens corona omtoverden tot kapsalons - compleet met knipbeurten en cabaretoptredens. Het zijn allemaal vormen waarbij de lach net zo belangrijk is als de boodschap.

Wat me fascineert aan dit soort ludieke acties is hoe ze weerstand bieden zonder verbitterd te worden. Ze lokken een glimlach uit bij sympathisanten én tegenstanders. Een taartje eten tegen fascisme voelt toegankelijker dan een woedende demonstratie. Het verlaagt de drempel om mee te doen, maar de boodschap blijft glashelder. Plus: wie kan er nou boos worden op mensen die taart uitdelen?

Misschien ligt hier wel een les voor alle veranderaars onder ons. Of we nu opkomen voor klimaat, gelijkwaardigheid of democratie - soms bereik je met een knipoog meer dan met een vuist. Humor ontwapent. Creativiteit prikkelt. En plezier smeedt verbinding tussen mensen die elkaar anders misschien nooit zouden vinden. Want wie weet wat er ontstaat als we vaker durven te kiezen voor vrolijkheid in plaats van verontwaardiging.