Deze week sta ik samen met Ritzo ten Cate stil bij de 'Kunst van het Samenbrengen', onder andere aan de hand van het werk van Priya Parker. Eén van de adviezen die ze schreef in 'The Art of Gathering' raakte me bijzonder: het belang van 'begrenzing' bij bijeenkomsten. En zodra je zo'n inzicht eenmaal hebt, zie je het overal.
(Gezellig, alvast in mijn eentje aan de borrel - bij een conferentie op de Universiteit van Barcelona.)
Van theorie naar praktijk
Vorige week nog, tijdens een etentje. We waren met z'n vijven aan een tafel voor zes personen. Je kent het wel: net te veel ruimte, waardoor de energie een beetje wegvloeit. Geïnspireerd door Parker's ideeën, stelde ik voor om een tafeltje te verwijderen en de vijfde persoon (toevallig ook de voorzitter) aan het hoofd van de tafel te zetten. Het verschil was direct voelbaar - van een wat uitgeleide opstelling naar een geconcentreerde, gedeelde ruimte.
Het belang van deuren (letterlijk!)
Het viel me ook op tijdens een recente informatieavond op een middelbare school, samen met Brent. De school heeft gekozen voor een open ontwerp met weinig deuren. Modern en ruimtelijk? Zeker. Maar het voelde ook wat verloren. Parker's woorden resoneerden: "Photographers and choreographers often close all the doors in a room, make sure the energy isn't leaking out."
Het geheim van het picknickkleed
Parker gebruikt in haar boek een prachtig voorbeeld dat dit principe perfect illustreert: een picknickkleed. Het is meer dan een lap stof op het gras - het is een magische grens die zegt: "Dit is onze plek". Zonder hekken of muren creëer je toch een duidelijke ruimte. Je gaat er automatisch op zitten, niet omdat het moet, maar omdat het kleed een mentale ruimte afbakent die zegt: 'hier gebeurt het'.
Bewust ruimte maken
Als je zelf een bijeenkomst organiseert - of het nu een vergadering, een diner of een workshop is - sta dan even stil bij de ruimte. Past deze bij wat je wilt bereiken? Een intiem gesprek vraagt om een andere setting dan een brainstorm. Een paar simpele aanpassingen kunnen het verschil maken, wanneer je wilt dat de energie 'in de ruimte' blijft:
- Kijk kritisch naar lege stoelen (durf ze weg te halen!)
- Denk na over de opstelling (kan iedereen elkaar zien?)
- Creëer (en bewaak) mentale grenzen (bijvoorbeeld door vooraf het tijdskader aan te geven: "We hebben twee uur voor dit gesprek")
- Sluit deuren waar mogelijk (letterlijk voor focus, figuurlijk door bijvoorbeeld telefoons weg te leggen)
De ruimte ondersteunt zo je intentie voor de bijeenkomst.
Het gaat om meer dan gezelligheid
Dit principe gaat verder dan "knus = fijn". Het gaat om het creëren van een plek waar mensen zich veilig voelen om echt samen te komen. Waar energie niet weglekt, maar circuleert. Waar gesprekken niet verdampen maar verdiepen.
De magie van begrensde ruimte
Het mooiste van dit alles? Die begrenzing hoeft niet van beton te zijn. Een picknickkleed, een kring van mensen, zelfs een gedeeld moment van stilte - ze kunnen allemaal die magische ruimte creëren waar échte ontmoeting mogelijk wordt.