Adventure Games for Grownups

Deze week stuitte ik op speeels.nl en voelde meteen een steek van herkenning. Iemand organiseert precies die events die ik zelf ook graag had willen aanbieden: Adventure Games for Grownups. Jaren geleden opperde ik in Enschede, als 'zinnige streek', 'The Journey to the End of the Night' - een taggame met honderd deelnemers - en de stad als speelveld. Vijf 'blauwe' jagers achtervolgen 95 'rode' deelnemers door de stad, van checkpoint naar checkpoint. Het idee was compleet uitgedacht, geïnspireerd door succesvolle edities in Wenen en Milaan. Maar ergens tussen enthousiasme en uitvoering is het gestrand in hersenspinsels. Hier althans, niet in Amsterdam. Daar doén ze het gewoon.

De stad als speeltuin - dat blijft me fascineren. De 'wild animal mating' game waarin je een dier speelt dat zijn paarmaatje zoekt terwijl je wordt opgejaagd. Urban midget golf (bedacht samen met Willem Jaap) met achttien holes op precies die plekken in de stad waar je anders nooit komt. De Manhunt Game die hele wijken transformeert tot jachtgebied. Steeds hetzelfde principe: bekende ruimtes krijgen plotseling nieuwe betekenis, gewone straten worden speelvelden. Je loopt door dezelfde stad, maar de regels zijn veranderd. En daarmee ook jij, als 'speler'.

Die experiences kun je natuurlijk ook binnenshuis meemaken. Victor van Doorn, ooit onze 'magical mentor' bij een Experience Design masterclass, toont dat met zijn escape rooms bij Sherlocked. Van mysterie tot improvisatie, van parfum tot virtuele werelden - hij creëert steeds nieuwe manieren om mensen uit hun gewone rol te tillen: "Make the world more magical." Stefan van Hulten doet hetzelfde digitaal met Not Human, een online escape game die je in no-time een virtuele wereld inzuigt. Geen straten, maar pixels. Geen fysieke jacht, maar mentale puzzels. Het medium wisselt, de magie blijft.

Wat al deze ervaringen gemeen hebben? Ze bieden een kostbare pauze van het gewone leven. Even mag je iemand anders zijn, volgens andere regels spelen, nieuwe mogelijkheden verkennen. Dat deden we bijvoorbeeld ook met de Apenkooi voor Volwassenen, waarvan bijgevoegde foto het bewijs is. Je verbeelding gaat op vakantie terwijl je lijf gewoon in de stad (of in de gymzaal) blijft. Misschien is dat waarom we zo'n behoefte hebben aan deze tijdelijke ontsnappingen - niet om te vluchten, maar om te ontdekken wat er nog meer mogelijk is. En wie weet tref ik komende week in Londen nog voorbeelden die dit gevoel perfect verwoorden: ik ga met mijn verbeelding op vakantie!