Kilometers Kauwen

Dit weekend liep ik mijn tweede Kennedymars, in Haaksbergen dit keer: 80 kilometer, zestien uur onderweg. En voor het eerst sinds ik lange afstanden wandel, hield ik het al die tijd vol zonder oortjes, zonder podcast, zonder afleiding. Een klein jaar geleden lukte me dat nog geen uur.

Die ontwikkeling kwam niet vanzelf. Elke wandeling train ik mijn verveling-tolerantie. In het begin belde ik na anderhalf uur met vrienden of dook weg in een luisterboek. Nu focus ik op de volgende stap, kom in een ritme, blijf aanwezig bij wat er is. Dit weekend leerde me dat ontspanning daarbij helpt: toen mijn voeten pijn deden van de eikels, hielp diep ademhalen meer dan op mijn tanden bijten.

Met verveling omgaan blijkt een uitdaging die verder reikt dan wandelen alleen. Thuis zit mijn telefoon ook aan mijn hand geplakt, maar tijdens die zestien uur lopen leerde ik hoe anders het kan. Ik ben niet de enige met dit probleem - wij willen allemaal geen seconde stilte meer verdragen. Bij het minste ongemak duiken we weg in afleiding. Onze kinderen grijpen naar hun beeldscherm zodra ze zich vervelen. Wijzelf checken reflexmatig onze mail bij elke stilte.

Onze politici gaan voorop in dit vermijdingsgedrag. Terwijl collega's het woord voeren in de Tweede Kamer, zien we Kamerleden en ministers op hun telefoon scrollen. Op school roepen we "telefoons in de kluis!", maar onze landsbestuurders mogen vol in beeld laten zien dat ze liever een potje schaken dan een fatsoenlijk debat aangaan. Ook hen gun ik het leren omgaan met de verveling van een marathonzitting – zonder meteen naar hun telefoon te grijpen.

Want net als bij lange-afstand wandelen geldt: wie tegen ongemak vecht, maakt het alleen maar erger. Verveling, pijn, twijfel – ze zijn geen vijanden die verslagen moeten worden, maar signalen die er nu eenmaal zijn. Verveling verduren is een vaardigheid: leren om aanwezig te blijven bij wat oncomfortabel voelt, zonder meteen naar afleiding te grijpen.

Die vaardigheid train ik via de Kennedymars, maar ze reikt veel verder. Onderzoek toont dat verveling creativiteit stimuleert en mensen aanzet om nieuwe uitdagingen te zoeken. Dus de volgende keer dat je je verveelt – in de trein, tijdens een saaie meeting, bij het wachten ergens – probeer het eens. Niet meteen naar je telefoon grijpen. Laat verveling toe - want wie ontspannen kan blijven bij ongemak, haalt uiteindelijk de finish.