Dat was een intense week, met een hoop heen-en-weer kris kras door het land. Good ol' times :) De gekte in de evenementenbranche is goed te voelen. Mensen willen er op uit, en ontmoeten en kruisbestuiven. In de pauzes en bij de borrels is het goed te merken. Het zoemt en buzzt aan alle kanten. Gelukkig kan iedereen even op adem komen in dit prachtige paasweekend. Heerlijk! Ik breng mijn tijd door met wandelen, lezen en slapen... Tot de zomer is het ontzettend druk. En vanaf deze plek houd ik jullie op de hoogte van alle belevenissen en inzichten. Lieve lezers, ik koester jullie!
1. Op de paar vrije momentjes afgelopen week begon ik aan de veelbesproken serie over Pim Fortuyn op NPO+. Meestal mijd ik nederlands drama, maar ik was reuze nieuwsgierig naar wat ze er van gemaakt hadden. Ik was onder de indruk van het spel en keek in twee dagen de hele serie. Er kwamen ineens allemaal herinneringen en emoties uit die tijd terug, boeiend! Met name het spanningsveld tussen Ad Melkert en Pim Fortuyn kwam mooi uit de verf, en grappig van commentaar voorzien door Matt Herben, gespeeld door Fedja van Huêt. Een kijktip dus! Verrast door dit alles begin ik komende week dan ook maar aan het Verhaal van Nederland waar ik ook iedereen lyrisch over hoor. Aanraders om te zien op HBO Max (mocht je daar inmiddels op geabonneerd zijn: The West Wing (ben opnieuw gaan kijken), the Wire en Boardwalk Empire!
2. Ik merk aan alle kanten dat mensen langzaam op het spoor komen van PKM (persoonlijk kennis management) en beginnen te snappen waarom het slim is om alle onverbonden (dat is bijna alles) informatie in documenten, excelsheets en inboxen toegankelijk te maken in een eigen PKM-systeem. De hoeveelheid vragen en tips erover op onze community neemt toe (je kunt gratis lid worden en blijven) en in de vele gesprekken die ik erover heb voel ik groeiend enthousiasme. Wat dat betreft begint het flink te lijken op de tijd rondom 2011 toen ik met Quantified Self bezig was. Iedereen verklaarde me voor gek met mijn verhalen over stappentellers en slaapmeters. Als dat allemaal zo doorgaat in dit tempo wordt PKM sneller mainstream dan QS. Ik las met grote belangstelling dit stuk over iemand die al 25(!) jaar ermee bezig is en net als veel mensen om me heen heel blij wordt van Obsidian. Door de flexibiliteit ervan, het complete gevoel van controle en ownership over mijn eigen data en vooral door de lol. Het plezier van verrast worden door mijn eigen lego-bouwsteentjes met informatie. Een lego-doos tot de nok gevuld met door mij ontworpen blokjes die horen bij wie ik ben en wat ik doen. Het plezier van vinden in plaats van zoeken. Voor mij bittere noodzaak. Ik breng het liefst zo weinig mogelijk tijd achter een computer door en klets ik met mensen of lees ik boeken. Maar als ik dat ding aanraak wil ik ook zoveel mogelijk gedaan krijgen. Meestal betekent dat informatie vinden, ordenen, creëren en delen. En ik heb nog nooit een tool gezien waarmee dat zo makkelijk gaat voor de soorten en volumes informatie waar ik dagelijks mee van doen heb. Speel er eens mee! En bekijk dit filmpje van Arjan Broere eens.
3. Sinds een paar weken volg ik het nieuws niet meer. Als een soort experiment. Het begon met dit hilarische verhaal van AFAS-directeur Bas van der Veldt, die voor de derde keer sinds ik hem ken begon over het niet volgen van nieuws. Nu ben ik extreem nieuwsgierig naar alles, en bovenop het nieuws zitten deed ik sinds het web betaalbaar was dagelijks. Bas vind dat onzin. Het meeste nieuws is slecht voor je hart, het businessmodel van de media (en politiek) is gedoe en angst, en op de meeste nieuwsfeiten heb je geen enkele invloed. En als er oorlog is ergens dan hoor je dat heus snel genoeg. Geïntrigeerd en nieuwsgierig verwijderde ik ter plekke alle nieuws-apps van mijn telefoon. Ik lees op zaterdag bijna alle papieren kranten, vooral voor achtergrondverhalen en dat is prima. Maar de stroom zinloze berichten die gedurende de dag je aandacht opslurpen terwijl je een paar uur later toch niet meer weet wat je las opheffen is tot nu toe een prima zet en kan ik iedereen aanraden.
4. Ik trad afgelopen week op voor OD Magazine (waar ik ooit gast-hoofdredacteur voor mocht zijn) en had een zaal vol informatieprofessionals voor mijn neus. Boeiend om te zien hoe elk werkveld weer anders reageert op ons boek en mijn verhaal. Sommige informatieprofessionals zitten zo vast in systemische beleidskaders en fenomenen als de archiefwet, dat het ze bijna niet lukt om de kern van mijn punt over informatie in organisaties op te pakken. Die is kort gezegd: Het gebrek aan de informatieliquiditeit van alle individuele medewerkers is een enorme bottleneck in elk werkproces. Als je die goed regelt en faciliteert ontstaat er tijd, ruimte en slagkracht. En die ruimte, vooral mentaal heb je nodig om van perspectief te kunnen wisselen. En dat laatste verhoogt de creativiteit en innovatie. De meeste mensen in de zaal reageerden gelukkig geboeid op het verhaal en kochten ter plekke ons boek :) Een paar dagen later stond ik in één van mijn favoriete zalen in Nederland, Het Spant in Bussum. Die waar in de jaren tachtig Stuif-es-In met Ria Bremer werd opgenomen en waar iedereen uit mijn klas op woensdagmiddag naar keek. Een zaal vol met arbeidsdeskundigen, een mix van coaches, fysiotherapeuten, re-integratiemensen en nog meer professionals van divers pluimage. Georganiseerd door de NVvA. Vier sprekers mochten een ander perspectief op werk geven en ik mocht afsluiten. Heerlijk zo'n volle zaal met mensen die nieuwsgierig en enthousiast zijn. Iedereen kreeg na afloop van de organisatie ons nieuwe boek mee. Ik was behoorlijk druk met signeren. Wat ik me na afloop en diverse gesprekken met arbeidsdeskundigen afvroeg: Waarom maken we ons met allerlei arbo-regels wel druk over de fysieke belasting op het werk en niet om de mentale belasting? We hebben allemaal regels over de hoogte van stoelen en bureaus en laten medewerkers doodleuk meer dan drie uur per dag naar een Teams-videosessie kijken.. Wonderlijk!
5. In het kader van overig nieuws, ik las met veel plezier deze twee rake boekjes over smartphone-etiquette en beeldbellen-etiquette van Marlous de Haan van wie ik een nieuw woord leerde: Nomofobie. Daar zouden veel mensen een hoop aan kunnen hebben! Op maandag 6 juni (tweede pinksterdag) houdt Apple weer haar jaarlijkse developersconferentie, de WWDC. Traditiegetrouw probeer ik dan een viewing-party te hosten, en ook dit jaar lukt dat weer, dit maal bij Seats2Meet in Utrecht. De aanmeld-link volgt in één van de volgende weekberichten. Tot slot nog een briljante column uit het FD van Mathijs Bouman die ook te vinden is in onze documentaire over kennniswerk en een tijdje terug te gast was in de Werken aan Nederland podcast die ik samen met Roos maak. Op 11 Mei organiseert de Werkvereniging het Festival voor Modern Werkenden. Er is een mooi programma, dus wellicht zie ik je daar?
Fijne week gewenst!
Dank voor het lezen. Hier is het overzicht van vorige week. Onderaan deze pagina kun je je abonneren op deze weekberichten. De leukste dingen die ik momenteel doe. En een handige verzamelpagina (ook om door te sturen) met alles over Digitale Fitheid.
Wil je mijn research steunen of heb je af en toe iets over voor deze weekberichten, doneer dan hier.
Deze tools gebruik ik momenteel, en dit zijn de meest recente publicaties.
Hartelijkste groet,
Martijn