Nou, dat was de storm voor de stilte deze week. Na het drukke weekend met verjaardagsfeestjes moest ik toch nog even flink aan de bak. Blijkbaar moest er nog van alles gebeuren voor Nederland een tandje later gaan vanwege deze zomer. Er zaten weer flink wat dagen tussen waarop ik op één dag in meerdere provincies moest zijn. Logistiek verliep dat prima, en tussendoor woonde ik zowaar één van de meest indrukwekkende concerten ooit bij. Time flies when you're having fun.....


1. De week begon goed. Ik was te gast op Roggebotstaete, waar Michel Vos me allerhartelijkst ontving voor een opname van een editie van de Eindbazen podcast. Eerder was ik al eens te gast bij zijn collega Wiggert. Dat landgoed nabij Dronten en Kampen was meer dan indrukwekkend. Eigenlijk doen ze daar precies waarover ik vorige nieuwsbrief schreef qua natuur en beheer. En merk en voel je. Michel is het type waarmee je van nul naar honderd kunt in 2 seconden, en in no time hadden we zulke leuke dingen te pakken dat we maar gauw de opname-knop indrukten. Hij had zich duidelijk heel goed voorbereid en dat merk je terug in de vragen. Ik vond het verschil met de opname die ik eerder met Eindbazen deed enorm. Heel fijn voor de tienduizenden luisteraars ervan. Deze verdient net zulke uitgebreide shownotes als die van Schokvast, maar daar heb komende maand genoeg tijd voor. Begin augustus komt ie uit, en ik zal hem hier delen. Aan het einde van de week nam ik nog een podcast op, voor de campagne van de Ondernemer.nl over Digitale Fitheid. Aan aandacht voor dat onderwerp geen gebrek gelukkig :)   

2. Qua ontdekkingen van apps en tools had ik flink mazzel de afgelopen weken, ik schreef vorige week al enthousiast over de mijn herontdekking van de Drafts app (Mac only). De slimme toepassingen ervan hadden ze veel impact dat ik er met vele mensen over sprak, en mijn hele workflow en iPhone indeling heb aangepast. Dat gebeurt niet zo heel vaak en het rendement ervan is enorm. De zoektocht naar frictieverkleining tussen wat je wilt doen en daadwerkelijk doet blijf ik geweldig vinden. Op dat vlak zit ongelooflijk veel ruis en onnodig gedoe, en organisaties onderschatten dat echt enorm. De mensen die hysterisch achter begrippen als hybride werken, datagedreven werken en digitale transformatie aanrennen hebben werkelijk geen idee hoe het op de gemiddelde werkvloer gesteld is met het kunnen omgaan met digitaal gereedschap. De tweede frictieverkleiner waar ik heel gelukkig van werd was Warp. Ik werk een aantal keren per week op een ultra-wide scherm. Heel handig omdat je dan prima overzicht hebt op informatie- en tools die je voor specifieke toepassingen als een webinar, of het maken van een nieuwsbrief nodig hebt. Waar ik me al vaker aan stoorde is dat ik elke keer opnieuw, per toepassing de schermgrootte van de programma's moet vaststellen. Het ene venster linksboven, een tweede er onder en dat net wat groter, en een derde flink groter ernaast. Met Warp kun je per toepassing zoals de tools en vensters die ik nodig heb opslaan en tevoorschijn toveren. En boem, met één druk op de knop heb ik precies de tools en info op de plek waar ik ze wil hebben.

3. Ik was met mijn lief bij de Stones. Toen het vorige concert door corona van de frontman niet doorging was mijn logica dat er altijd mensen op die nieuwe datum niet zouden kunnen door een huwelijk of vakantie. Zo kreeg ik twee kaarten te pakken. En daar waar ik verwachtte een paar oude rockers te zien die in hun nadagen nog wat oude hits te zien spelen was ik stomverbaasd. Niets daarvan. In het voorprogramma zag ik een zanger die qua charisma leek op de incarnatie van Michael Hutchence, en daarna ging het los. En goed ook. Volgens sommige recensies waren ze vroeger echt beter, maar ik moest echt het beeld van rockers op leeftijd snel loslaten. Wat een show, en wat een vakmanschap. Die vijfenzeventig plussers renden en speelden er op los. Daar kunnen menige bands met veertigers een puntje aan zuigen. Ik ben geen hardcore Stones fan, vandaar dat ik nooit eerder een concert bezocht. Nadat ik tien jaar geleden zowel de biografieën van Mick Jagger als Keith Richards had gelezen en Exile on Main Street één van mijn top vijftien albums ever is vielen met dit concert heel veel kwartjes. Niet in taal uit te leggen. Heel fascinerend wat die mannen kunnen. Ongekend. Wat ik uit de biografie wist, is dat Jagger één van de beste mondharmonicaspelers is in het vak. Dat liet hij drie keer ook zien en horen. WTF? Naast rennen, springen, huppelen, gitaar spelen, grapjes in het Nederlands maken ook nog een paar keer schijnbaar moeiteloos serieus prima tunes uit zo'n instrument halen met 50.000 man voor je neus? Voorts bleek de man prima op de hoogte van van het lokale nieuws, en toverde met Chanel Hayes een geweldige versie van Gimme Shelter (een van mijn favorieten, zeker na het zien van deze geweldige docu over de achtergrondzangeressen die meer impact op nummer hebben dan je op het oor zou zeggen) tevoorschijn. De dame in kwestie werd terstond ontslagen van haar andere klus, waarin ze de lead had in de musical over Tina Turner. Een onvergetelijke avond. Hopelijk geen afscheid en mag ik over 5 jaar weer :)


Fijne week allen!



Dank voor het lezen. Hier is het overzicht van vorige week. Onderaan deze pagina kun je je abonneren op deze weekberichten. De leukste dingen die ik momenteel doe. En een handige verzamelpagina (ook om door te sturen) met alles over Digitale Fitheid.


Wil je mijn research steunen of heb je af en toe iets over voor deze weekberichten, doneer dan hier.

Deze tools gebruik ik momenteel, en dit zijn de meest recente publicaties.

Hartelijkste groet,
Martijn

ps. Ik hoor het heel graag als je blij wordt van deze weekberichten en er iets aan hebt.