Wat me deze week het meest opviel was een gegeven waar ik al een paar jaar met regelmaat over loop te denken; tijd versus energie. Ik 'wist' het mentaal al, maar deze week voelde ik het meer dan ooit. Dagen met veel tijd en weinig energie en omgekeerd. Maar het was weer een mooie week. Met mooie mijlpalen en fijne vergezichten. Sinterklaas is weer achter de rug, de kerstboom staat en we gaan de laatste weken van het jaar in. Ik heb nog genoeg te doen, maar verlang naar de laatste week van dit jaar en de eerste van het komend jaar. Ik heb een mooie stapel leesvoer liggen en kan niet wachten om erin te duiken!


1.  Tijd kun je volgens mij niet managen, ondanks wat ze er over beloven bij cursussen time-management. Energie wel. Tenminste, als je je bewust bent van hoge of lage energie kun je proberen daar je taken daaraan aan te passen. Dit is één van de redenen dat ik ver weg probeer te blijven van deadlines. Of het door corona-frustraties komt, of door een afwijkende stand van de planeten; het zijn maffe weken qua energie. Ik heb echt altijd genoeg te doen, en ben intrinsiek gemotiveerd tot op het bot. Maar ik heb steeds vaker gewoon geen fut. En door me daar aan over geven (wat steeds beter lukt) lijkt het de dagen erop alsof ik moeiteloos twee marathons kan rennen en gebeurt er in één dag meer dan bij velen in een week. Om vervolgens doodleuk weer een off-day te hebben. Mijn sterrenbeeld is Leeuw. Die liggen de hele dag in de schaduw en wachten tot ze het juiste beest zien langsrennen. Vervolgens doen ze hun 'ding' en gaan ze weer liggen. Zo voelt het een beetje. Wonderlijk. Maar prima.

2. In de bios zag ik met mijn lief de film House of Gucci, van Ridley Scott. Het voordeel van de corona-maatregelen voor filmbezoek is dat je overdag gaat en er meer dan genoeg plek is. Noem het een gelukje bij een groot ongeluk. Ik vond het een aanrader. Zonder spoilers weg te geven had ik echt geen idee van de bizarre jaren 80 en 90 geschiedenis van dat mode-merk. Met prachtrollen van Lady Gaga, Adam Driver ( die ik niet kende) Jeremy Irons, Al Pacino, een meesterlijke Jared Leto en een mooie bijrol van Selma Hayek. Filmcriticus Tomris Laffly had flink wat bedenkingen bij de film, maar dat schreef hij zo mooi op dat ik die jullie niet wilde onthouden. Voor mij is een bioscoopbezoek niet compleet zonder de reclame en trailers vooraf. En werd enorm verrast door deze Zeeman-reclame. Kijken! En full-screen. Prachtcampagne! Op Netflix genoot ik van de finale episodes van La casa de papel, nadat ik Max Verstappen een bizarre één-na-laatste race zag rijden. Er is een kans dat hij volgende race de eerste Nederlandse kampioen in de Formule 1 wordt. Ik had er niet zoveel mee, en ben het eens met veel terechte kritiek op dit circus, maar na deze Netflix-serie begon ik de sport (want dat is het zéker) te waarderen.

3. Komende week ronden Mark en ik alweer de laatste sessie af van onze Masterclass Digitale Fitheid voor Binnenlands Bestuur. Naast een hoop lol en mooie inzichten maakten we weer een hoop mensen blij met PKM, en gaan we in Maart 2022 de derde serie starten. Die serie wordt een blijvertje! Ook met AFAS, de Politie en ABN-Amro zijn we soortgelijke Masterclasses aan het opstarten, en met partners als Dieter Möckelmann en Femke Hogema gaan we in 2022 aan de slag met het onderwijs en de financiële sector. Afgelopen week smeedde ik met Kim van den Berg mooie plannetjes voor Maart 2022, waarin we de eerste Maand van de Digitale Fitheid organiseren. Binnenkort meer erover. De mensen die al eerder aangaven te willen helpen berichten we binnenkort.

Alvast een fijne werkweek gewenst!


Dank voor het lezen. Hier is het overzicht van vorige week. (onderaan deze pagina kun je je abonneren op deze
weekberichten)

Wil je mijn research steunen of heb je af en toe iets over voor deze weekberichten, doneer dan hier.

Deze tools gebruik ik momenteel, en dit zijn de meest recente publicaties.

Hartelijkste groet,
Martijn