Afgelopen week stond in het teken van een uitje naar Londen en Cambridge. Door mijn infarct en het herstel in de maanden erna kwamen mijn lief en ik nauwelijks toe aan quality-time, en de Pilot Informatieautonomie en het onderzoek eromheen slokten veel aandacht op. Mijn lief kent de stad goed (ze woonde er ooit) en verzekerde me dat december echt heel leuk is voor een lang weekend in Londen. We combineerden het met een bezoek aan Cambridge, waar we beiden niet eerder waren. Wat een leuke stad! We kwamen gelukkig toe aan veel rust en leestijd. Ik spaar veel scheursels op voor dit soort tripjes en heb veel nieuwe inzichten en ideeën opgedaan.


1 Ik was te vroeg met mijn ontologie, pas in 2027 worden die mainstream 🤣
In januari, op de dag van mijn infarct, publiceerde ik mijn langste stuk ooit: over de basis van mijn persoonlijk kennismanagementsysteem, mijn eigen ontologie. Dit stuk, ook beschikbaar in het Engels, leidde tot mooie uitwisselingen met vooraanstaande denkers over PKM en maakte een hoop mensen nieuwsgierig naar de PKM Summit. Het vormde later de basis voor mijn boek over Starten met Obsidian, waarin ik veel aandacht besteedde aan het belang van een eigen ontologie.

Ik zie dat mijn voorbeeld veel mensen heeft geïnspireerd om hun eigen versie te maken, terwijl anderen die dagelijks worstelen met informatie maar wel aspiraties hebben om veel met AI te doen, hun schouders erover ophalen. Waarom zou je zoveel moeite doen om na te denken over wat je op welke manier wilt vastleggen? Mijn instinct wint het gelukkig altijd van opmerkingen van dit soort mensen. Mijn gevoel laat me zelden in de steek. Dat ik de afgelopen twee maanden zo snel en soepel met eigen code en informatie kon werken, komt vooral doordat ik beschik over een enorme hoeveelheid gestructureerde data — en weet hoe ik nieuwe data moet structureren op een manier die echt waarde oplevert.

Daardoor bouw ik opeens moeiteloos systemen die op mijn Mac, telefoon en iPad precies doen wat ik wil. Maar de basis daarvoor legde ik eind vorig jaar met mijn eigen ontologie. Ik besteedde er sindsdien niet veel aandacht meer aan, maar afgelopen week wees Frank — met wie ik het vervolg op het Starten met Obsidian-boek maak — me op deze post. Ontologieën worden the next big thing. Dat had ik niet zien aankomen en ook niet vermoed. Ik deelde daar mijn Engelse versie en stond ineens in contact met allerlei denkers over kennis en kennismanagement. Ik had het dus toch goed gezien en aangevoeld: je hebt een goede ontologie nodig om veel uit AI te halen. En hoe eerder je daarmee begint (hint: lees mijn boek), des te sneller je er wat aan hebt.

2 Ik draai sinds afgelopen weekend lokaal Apple Intelligence in mijn eigen iPhone app
Het is nog maar twee weken geleden dat ik mijn eerste iPhone-app aan de praat kreeg, en inmiddels ben ik alweer twee weken verder. Ik leerde veel over Swift, de programmeertaal, en de beschikbare frameworks voor ontwikkelaars om slim gebruik te kunnen maken van alle sensoren en functies van de iPhone. Tot voor kort raadpleegde ik dagelijks meerdere apps om gezondheidsdata in te zien, zoals stappen, slaap, beweging, slaapapneu en hartslag, afkomstig van de iPhone-sensoren en de Apple Watch. Omdat ook mijn weegschaal en bloeddrukmeter met mijn iPhone synchroniseren, staat al die informatie veilig in de Gezondheid-app. Maar omdat het mijn data is, wil ik er in mijn eigen systeem (Theta) ook iets mee kunnen.

Een uur later had ik uitgezocht hoe alles werkt, en had ik meerdere apps die ik elke ochtend raadpleegde niet meer nodig. Ik lees de data nu rechtstreeks in via mijn eigen iPhone-app (Theta Mobiel), precies op de manier zoals ik het wil, qua vormgeving en presentatie.

Het leukste aan mijn eigen app is dat de interface zich aanpast aan het moment van de dag. Tussen 05.00 en 07.30 — meestal word ik ergens in dat venster wakker — zie ik eerst een dagstartscherm met health- en slaapstatistieken, plus routinezaken zoals bloeddruk meten en medicatie. Zodra ik daarmee klaar ben, verdwijnen die onderdelen, de data wordt lokaal opgeslagen op mijn iPhone en Mac, en verandert de interface in wat er die dag moet gebeuren. Rond lunchtijd krijg ik weer een andere interface te zien, daarna één voor de middag, rond diner opnieuw, en na 22.00 uur weer een andere.

Ik ben zelf nog geen app tegengekomen die zich zo aanpast aan mijn intenties en het ritme van mijn dag.

Omdat dit zo snel lukte, wilde ik meer. We sliepen in Cambridge, een van de bakermatten van de computer­geschiedenis, op 300 meter van het researchlab van Apple waar Apple Intelligence wordt ontwikkeld. De ironie ontging me niet. Ik besloot hun beroemde local-only, privacy-first ontwikkelaarstools te testen. Apple loopt helemaal niet achter met AI; ze zijn iets totaal anders aan het bouwen — zeker geen chatbot. Ik integreerde hun framework in Theta Mobiel, en omdat ik enorm veel gestructureerde data heb, kon ik ineens lokaal (zelfs zonder wifi of 4G) via de microfoon met mijn eigen systeem praten. Ik trainde het op het herkennen van mijn wensen en intenties, en daarmee heb ik de invoersnelheid van mijn systeem vertienvoudigd. Dat alles in een uur.

Ik bezocht het Centre for Computing History in Cambridge en voltooide daar mijn eerste werkende lokale AI-systeem binnen mijn eigen iPhone-app. Een prachtig moment, en precies de juiste plek om dat te ervaren. Ik ben heel benieuwd waar ik over twee weken sta qua skills en mogelijkheden. Dit is té leuk.

En heel waardevol. Zowel voor de bezoekers van de PKM Summit, als voor de Pilot Informatieautonomie en de 5e Maand van de Digitale Fitheid in Maart die om datasoevereiniteit draait. Want je wil je eigen persoonlijke data niet in een AI model van OpenAI, CoPilot of Claude hebben! En ik weet dus nu hoe dat moet. En het is makkelijker dan ik dacht en krankzinnig snel, en je hebt er geen internetverbinding voor nodig 💪


3 Een voorbeeld over wat ik leer met Claude Code
Ik ben dagelijks een uur of acht in de weer met Claude: vooral van 05.30 tot 07.30, overdag tussendoor, en van 20.00 tot 22.30. Dat doe ik trouwens terwijl ik ook series kijk of blogs typ. Zoals sommige mensen breien terwijl ze een serie kijken, ik druk af en toe op een knopje en doet de machine de rest. Inmiddels ben ik vooral heel intuïtief aan het klooien en vergeet ik bijna dat er nog denkwerk bij komt kijken; de inspiratie laat ik aan de machine over. Ik heb inmiddels genoeg ervaring om te begrijpen waar ik naar kijk, en vaak is een beetje bijsturen genoeg. In mijn vorige bericht schreef ik dat ik erin slaagde om een groot deel van mijn dagelijks Obsidian-gebruik 30 tot 50 keer zo snel te maken. Maar hoe dan?

Obsidian werkt met Markdown: een slimmere variant van platte tekst, waarbij de opmaak­instructies en metadata in het bestand zelf staan, in plaats van erbuiten. De Pilot Informatieautonomie is hierop gebaseerd. Omdat die bestanden lokaal op mijn computer staan en extreem snel uitleesbaar zijn, kan ik er ook buiten Obsidian razendsnel bij. In mijn Theta-systeem heb ik in de code een aantal trucs ingebouwd om precies die informatie in Obsidian snel te kunnen laden.

Als ik in Obsidian door 40.000 bestanden moet, gaat dat echt heel snel. Dat is precies waarom ik er zo enthousiast over ben: die snelheid verhoogt je gebruiksgemak en verkleint de ervaren frictie wanneer je iets wilt vinden of er een overzicht van wilt maken. Mijn code weet inmiddels op welke plek hij naar welke soorten bestanden moet kijken en wat ermee moet gebeuren. Ze staan dus al klaar op het moment dat ik ze nodig heb.

Qua metafoor: In plaats van een bibliothecaris te vragen om een boek op te zoeken in een enorme bibliotheek, liggen de door mij gewenste boeken al in stapels voor me klaar. En per stapel liggen de boeken die ik het vaakst nodig heb bovenop. Die informatie staat dus in het werkgeheugen van mijn Theta-systeem, in plaats van dat het telkens uit de Obsidian-map gehaald moet worden. En omdat ik alles ook nog eens heb voorzien van sneltoetsen, kan ik bliksemsnel naar de informatie die ik het vaakst nodig heb.

Mijn vele gesprekken met Claude Code hielpen me om dit te begrijpen, te doorgronden en vervolgens te bouwen. Nu kan ik alles wat ik bouw structureel optimaliseren voor extreme snelheid. Het nadeel is dat als apps van anderen te traag werken, ik ze nu zelf wil maken. Gelukkig kan dat inmiddels.


4 Menselijk vernuft:
- Een kaart van de wereld met alle grote ontdekkingen en uitvindingen erop.

- Afbeeldingen genereren met AI lukt steeds beter.

- Beton van aarde, water en karton? Dat kan!

- De huishoudrobot waar ik een paar berichten gelden over fantaseren komt er langzaam maar zeker aan..


5 Overig delenswaardig:
- Ik had dus een fijn en leerzaam uitje naar Londen en Cambride. Ik was al in Dublin en Antwerpen dit jaar, maar dit was een uitje die los stond van werk.

- De naam Theta voor het informatieproject dat ik aan het bouwen ben blijkt vele malen raken en toepasselijker dan ik dacht. Ik dook erin en schreef er dit over.

- Bij wedstrijden en prijzen behoor ik zelden tot de prijswinnaars. Maar ik won een prijs! En niet zo maar één. De Jan Boersprijs voor mijn werk in de wereld van informatie. Een mooie erkenning van de KNVI voor mijn inspanning en research op het vlak van de informatiewereld. Fijn! Het voelt vaak eenzaam, en dit is een enorme opsteker!


Dank voor het lezen 🙏
Warme groet,
Martijn

Hier het bericht van vorige week (voor de nieuwkomers)


📅 Agenda leuke activiteiten en evenementen Martijn

Wil je mijn research steunen of heb je af en toe iets over voor deze weekberichten, doneer dan hier. Vind je het leuker om me iets cadeau te doen? Hier mijn lijstje.

Ik hoor het heel graag als je blij wordt van deze weekberichten en er iets aan hebt.