Ik had een uiterst ontspannen week. Ik merkte dat na mijn pre-vakantie en de uitstapjes van vorige week de vermoeidheid langzaam los begint te komen. Ik vulde de maandag nog met (hele leuke) werkafspraken en een interview, om de rest van de week in Drenthe door te brengen en wederom op Vlieland met de kinderen die er waren gebleven met hun moeder. In Drenthe zag ik voor het eerst een adder(tje). Een bijzondere ervaring! Oh, en ik werd 52!


Ik ga op vakantie en neem mee
Sinds een paar jaar groeit mijn belangstelling voor koken en alles eromheen. Ik kreeg jaren geleden van mijn vrienden een kamado, dus het bereiden van grote stukken mooi (biologisch) vlees lukte me al best goed. In corona-tijd bouwde ik met mijn lief een kast op maat in de keuken en ben sindsdien al het keukengerei gaan (op)waarderen.

Sinds The Bear en dit hilarische maar uiterst leerzame filmpje met kookhacks uit de restaurantwereld fascineert het hele kookgebeuren me steeds meer. Het komt regelmatig voor dat ik elders iets wil koken, bij mijn moeder of in een appartementje bij een uitstapje. En dan ontdek je dus ineens het verschil tussen een gemiddelde keuken en het hebben van een paar handige spullen. Dat kan dus echt gewoon heel goedkoop hoor. Zonder deze drie dingen ga ik niet op stap naar een plek waar ik kan koken:

- Een goed mes. Mijn innerlijke padvinder heeft al van jongs af aan een fascinatie voor messen. Het eerste mes dat ik in mijn tienerjaren bij elkaar spaarde was natuurlijk het mes met de meeste functies, de Victorinox SwissChamp. Een geweldige uitvinding maar in het dagelijks gebruik onnodig. Toen kwam de 110 Folding Hunter van Buck. Een klassieker maar veel te zwaar. De Delica Clip-it van Spyderco was de afgelopen vijfentwintig jaar mijn favoriet. Licht, vlijmscherp en een hoge kwaliteit.

Maar ik heb ze eigenlijk niet nodig. In het kader van less is more, dit handige creditcard formaat toolsetje inclusief mesje volstaat. (en kon prima mee door de douane, zo testte ik uitvoerig). Van Victorinox. Die, zo ontdekte ik een paar jaar geleden geweldige keukenmessen maar vooral handige keukenmesjes maakt. En ze hebben dus een handige opvouwbare voor onderweg en in de keuken. Heel betaalbaar en ik ga nooit meer zonder dit keukenmes ergens koken.

- Een spatel/pannenlikker. Eieren bakken met een houten spatel slaat nergens op. En sinds ik gezien heb hoe profkoks die dingen gebruiken ben ik om. Ik gebruik deze van nog geen vier euro van de Hema. Voor mij onmisbaar sinds ik de kunst van het perfecte Franse omelet onder de knie aan het krijgen ben. 


- Een kooktang. Hete spullen in een pan omkeren en verplaatsen gaat toch echt tien keer beter met een goede tang. Het kost en weegt niks, maar zonder dat zo'n ding in een vreemde keuken blijft gedoe.

Een andere keukeninvestering waar ik heel tevreden over ben is deze pan die ik tegenkwam in The Wirecutter.


Bang voor robots
In de jaren dat ik actief was met Permanent Beta volgde ik veel technologienieuws op de voet. Dat exponentiële technologiën in een rap tempo op ons af kwamen wist ik natuurlijk. Als je goed naar de documentaire over Google's Deep Mind (over hoe een computer het won van de beste Go-speler op aarde) kijkt zou alles wat er nu gaande is rondom AI je niet moeten verrassen. De ontwikkelingen rondom robots waren een vast onderdeel van mijn research.

Dit schattige filmpje van Liam, de demonteerrobot van Apple die de iPhone helpt recyclen is nog steeds een van mijn favorieten. Met regelmaat zag ik de indrukwekkende filmpjes van Boston Dynamics. Spot, de handige robothond die in brandende gebouwen kan binnengaan en daarmee het verlies van een mensenleven kan voorkomen voelde nog wel als heel sympathiek.

Maar onlangs zag ik robothonden met mitrailleurs en toen ik deze robot van Elon Musk zag (en zijn plannen voor grootschalige betaalbare productie ervan) ben ik me de tering geschrokken. Een deel zal te maken met hoe het ding eruit ziet. Ronduit scary! Een peloton gewone soldaten maakt geen schijn van kans tegen een groep van deze robots volgens mij. Het zou mijn echt niet verbazen als deze dingen binnen vijftien jaar ergens op een slagveld of in een stedelijke guerrilla te vinden zijn. Ik houd mijn hart vast.


Technologie en de wereld van werk
Bij Digitale Fitheid hebben we veel gesprekken over het kunnen omgaan met digitaal werkgereedschap en het kunnen omgaan met grote hoeveelheden brokjes informatie die in razend tempo op iedereen worden afgevuurd. Niet zo gezond voor de menselijke geest, net als de hele dag (ritueel) vergaderen, of zitten.

Omdat dit vraagstuk aan zoveel elementen raakt is het voor adviseurs en consultants prijsschieten bij worstelende organisaties. Oud-kamerlid Kees Verhoeven, die met regelmatig rake dingen schrijft vloog wat uit de bocht met een ingezonden brief in het FD. Mark Meinema schreef er dit commentaar op.

Wat ik bij bijna alle oplossingen van het digitaliseringsvraagstuk wezenlijk mis, is een concreet, praktisch handelingsperspectief voor de individuele medewerker. Als dat ontbreekt (en dat is de helaas de regel, en niet de uitzondering) dan is er grote kans dat de problemen in je organisatie groter worden in plaats van kleiner.

Wat mij betreft is dat het meest bruikbare toetsingsinstrument bij welk advies dan ook uit de hoek van deskundigen over digitalisering, digitale transformatie of de informatiehuishouding. Gaat het de gemiddelde medewerker snel en aantoonbaar helpen? Als er dan vage niet verifieerbare antwoorden krijg kun je beter afscheid nemen van die experts.


Spionnen en geopolitiek, en een fascinerende film
Soms is de werkelijkheid nog bizarder dan fictie. Als puber verslond ik spionnenverhalen. Ik ben dol op branie en spitsvondigheid. En heb de pest aan geweld. Behalve in verhalen en films. Geen idee hoe dat werkt. In Kijk Magazine kwam in in 1979 een fascinerend artikel tegen van Jasper Maskelyne, een illusionist die het Britse leger in de oorlog hielp om de Duitsers heel succesvol te foppen. Zo bombardeerden ze herhaaldelijk een geheel van kartonnen dozen en lampjes in de veronderstelling een stad plat te gooien. Ik smul van die verhalen.

Afgelopen weken werd ik op mijn wenken bedient door Guy Ritchie. Zijn film The Ministery of Ungentlemanly Warfare is gebaseerd op één van de bizarste verhalen die ik ooit hoorde over de Tweede Wereldoorlog. Ik zal verder geen spoilers delen, maar wat mij het meest raakte naast het feit dat dit allemaal echt gebeurd is, is de rol van Ian Flemming. Die als intelligence officier een sleutelrol speelde in dit verhaal. En zijn creatie James Bond baseerde op wat hij in deze operatie zag en tegenkwam. Dit verklaart een hoop.

Aan analyses over geo-politiek waag ik me liever niet in deze brisante en gekke tijden. Door mijn band met een aantal Iraniërs en mijn bezoek aan Teheran jaren geleden keek ik gefascineerd naar de serie Tehran op Apple TV+. (die overigens opgenomen is in Athene). Een boeiend inkijkje in het intelligence-werk in dit soort landen. Die serie indachtig keek ik op van de stunt die Israel uithaalde afgelopen week. Zelden heb ik fictie en realiteit op dit dossier zo zien samenkomen. Ik ben hele benieuwd naar de gevolgen ervan. 


Wie jarig is trakteert!
Ik werd gisteren 52. Wonderlijk genoeg was dit het eerste jaar waarin ik al maanden automatisch antwoordde als dat ik 52 was als ze het vroegen. Om me pas erna te realiseren dat dat niet zo was. Maar goed. Ik had een fijne dag met mijn lief, mijn dochters en wat dierbaren die ook op Vlieland waren. Ik ben ontzettend dankbaar met de groeiende groep mensen die elke week dit bericht willen lezen.

Voor mij blijkt wekelijks mijn belevenissen opschrijven makkelijker dan eens per maand kiezen uit al dat er gebeurde. Veel van jullie ken ik niet, al vermoed ik dat de meeste mensen me gevonden hebben na een optreden. Ik had (vond ik) wat leuks bedacht.

Voor de eerste 52 mensen die reageren heb ik tot mijn 53e verjaardag een uur koffie in Haarlem met mij beschikbaar. (verwacht niet gelijk een antwoord, heb vakantie) Haarlem is een prachtstad, en en het lijkt me leuk om wekelijks met iemand van jullie een uurtje uit te wisselen over van alles en nog wat. Waarschijnlijk heb je er ook nog wat aan. Aan ideeën en contacten geen gebrek :) En ik betaal de koffie en lekkers!



Dank voor het lezen, en veel klik- en kijkplezier! Tot volgende week!

Hartelijkste groet,
Martijn


📅 Agenda:

- Rust :)

In september start er weer een leergang Digitale Fitheid. Hier kun je er meer over vinden. Worstelt jouw organisatie met digitale transformatie, digitalisering of de informatiehuishouding? Goede kans dat dat komt omdat ze de digitale fitheid van de medewerkers zijn vergeten. We hebben een nieuwe interventie van 5 dagen die helpt!

Onderaan deze pagina kun je je abonneren op deze weekberichten. De leukste dingen die ik momenteel doe. En een handige verzamelpagina (ook om door te sturen) met alles over Digitale Fitheid.


Wil je mijn research steunen of heb je af en toe iets over voor deze weekberichten, doneer dan hier.

Deze tools gebruik ik momenteel, en dit zijn de meest recente publicaties.


ps. Ik hoor het heel graag als je blij wordt van deze weekberichten en er iets aan hebt.